30 Ιουλ 2011

Βοσκοί ήρθε η ώρα σας

Αθήνα, Σύνταγμα. Λίγοι αγανακτισμένοι έμειναν. Οι άλλοι πήγαν για μπάνιο ή στη δροσιά κάποιου air condition. Η ζέστη της Αθήνας δεν παλεύεται. Παραδόξως πέρασα ωραία (μάλλον λόγω παρέας!), αν και η "αναγκαστική" παρουσία μου στην πρωτεύουσα κράτησε μόνο λίγες ώρες. Καφές απέναντι από τον Παρθενώνα, το σύμβολο του ένδοξου παρελθόντος που πέρασε ανεπιστρεπτί, και ένα ερωτηματικό να βασανίζει ασταμάτητα το τεράστιο (πρήστηκε από την κούραση) μυαλό μου.

Πως επιλέγεις την πόλη που θα ζήσεις;

Ένας φίλος έχει γρήγορη απάντηση γι' αυτό. Δύο είναι τα κριτήρια: γυναίκα/ες και δουλειά. Κι "όπου γης, πατρίς" συμπληρώνω. Οι δρόμοι φαίνεται να οδηγούν στην Αθήνα για το άμεσο μέλλον. Αλλά η αοριστία της χρονικής διάρκειας αυτής της μετάβασης, διατηρεί το ερώτημα επίκαιρο, εφόσον η δυνατότητα της επιλογής υπάρχει.

Ένα είναι το σίγουρο: Βοσκοί ήρθε η ώρα σας! Ήρθε η ώρα να πάρετε το μέλλον στα χέρια σας. Να αποφασίσετε ποιοι θα είστε για το υπόλοιπο της ζωής σας. Να αποφασίσετε τι θα κάνετε για το υπόλοιπο της ζωής σας και που θα το κάνετε. Καλά, τώρα γίνομαι δραματικός. Η ζωή είναι γεμάτη από "μεγάλες" αποφάσεις και απλά this is just one of those days...

Λίγο η ζέστη, λίγο οι 10 ώρες οδήγησης (μα τι κωλόδρομος η ε.ο. Αθηνών-Πατρών) δε λειτουργώ καλά σήμερα. Μη με παίρνετε στα σοβαρά. Και συγγνώμη αν δεν βγάζετε άκρη με αυτά που γράφω. Είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου των σκέψεών μου, που βαριέμαι/είμαι κουρασμένος/δεν θέλω βρε αδερφέ να αναλύσω τώρα. Έτσι κι αλλιώς η ουσία αυτού του blog, ο διάλογος με τους αναγνώστες-σχολιαστεί, έχει χαθεί ή μάλλον έχει μεταφερθεί στους χώρους των social networks. Μπα, μάλλον έχει χαθεί. Το facebook είναι μόνο για να ανταλλάσσεις φωτογραφίες και βίντεο πια, ενώ οι 140 χαρακτήρες του twitter φαντάζουν τόσο λίγοι... Δε διαφωνεί κανένας μαζί μου! Κανένα hangout ίσως να είχε ενδιαφέρον, αλλά μόνο οι geeks κυκλοφορούν εκεί. Κι εγώ μάλλον θέλω ψυχολόγο! Ή ένα fight club!

Υ.Γ.: Πιθανώς αυτός που έγραψε τη φράση στα σκαλοπάτια της πλατείας Συντάγματος να σκεφτόταν κάτι διαφορετικό, αλλά μου έδωσε πάσα για να εκφράσω έναν προβληματισμό που έχω τελευταία.

3 Ιουλ 2011

Angry Greeks

Μια βόλτα στην Αθήνα πετάχτηκα. Αλλά όχι, οι συνθήκες δεν επέτρεψαν να δείξω κι εγώ την αγανάκτησή μου μαζί με τις υπόλοιπες χιλιάδες κόσμου που έπαψαν να ανέχονται τις πολιτικές μ@λ@κίες που γίνονται στη χώρα.

Κι ενώ κάθομαι σε μια βεράντα στο δροσερό Βύρωνα λίγες ώρες πριν εγκαταλείψω την πρωτεύουσα είπα να διακωμωδήσω τα κατά τ' άλλα πολύ σοβαρά γεγονότα των προηγούμενων ημερών με λίγο photoshopping. Δε μου αρέσουν εικόνες σαν την αυθεντική, με ανθρώπους που θα μπορούσαν -ή τουλάχιστον καλό θα ήταν- να μάχονται από το ίδιο στρατόπεδο. Προς ΜΑΤατζήδες και αναρχικούς: make love, not war.