Clopy+Paste

Διαβάζω τον τίτλο του post και σκέφτομαι "Ε, εντάξει, ίσως δεν είναι ακριβώς έτσι!". Απλά μπορεί κάποιοι να διάβασαν το blog του βοσκού (έγκαιρη & έγκυρη ενημέρωση) και να τους άρεσε ο πινακας που είναι 3 post πιο κάτω!
Έτσι, διάβασα σήμερα στα Νέα αυτό. Αρκετά ενδιαφέρον!

Σημείωση 1:
Νομίζω ότι είναι ένα από τα ελάχιστα post που έχω κάνει και δεν έχω βάλει εικόνα!

Σημείωση 2:
Ελπίζω από αύριο να εκπέμπω ξανά από τη Θεσσαλονίκη. Μου 'λειψες, δεν ξέρεις πόσο μου 'λειψες!

Viva la revolution!

Κουίζ: Ποιος διάσημος είδε το παραπάνω εξώφυλλο του Popular Electronics τον Ιανουάριο του 1975 και όπως αργότερα δήλωσε ο ίδιος "We realised that the revolution might happen without us";

Τι θα γίνει άραγε με μας;;

http://www.greenleft.org.au/back/2006/663/663p10b.htm
http://www.itu.int/newsroom/press_releases/2006/NP01.html
mitsloan.mit.edu/50th/pdf/tech.pdf

Γαύρος από κούνια

Μπορεί να είναι κι αυτό ένα ακόμη μπαγιάτικο νέο (όχι Μπαγιώτικο!), αλλά μόλις σήμερα το έμαθα και έσπευσα να σας ενημερώσω. Όπως όλοι ξέρετε, φέτος το φθινόπωρο είχαμε τον Κόκκινο Οκτώβρη! Κόκκινο επειδή έγινα νονός και το βαφτιστήρι μου απεδείχθη γαύρος εκ γενετής! Το προσκλητήριο κόκκινο κι αυτό, κόκκινη και η λαμπάδα που του έφερα (με βαριά καρδιά) για το Πάσχα.

Η κατάσταση όμως είναι πολύ πιο προχωρημένη απ' όσο φανταζόμουν. Και εξηγούμαι: λίγες μέρες μετά τα βαφτίσια, ο παππούς του Σωτηράκη (του μωρού, ντε!), Σωτήρης κι αυτός, και επίσης φανατικός Ολυμπιακός, πήγε στην Αθήνα στην κόκκινη εφημερίδα "Φως των Σπορ" και τους έδωσε το προσκλητήριο από τα βαφτίσια για να το δημοσιεύσουν. Και ιδού το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας στις 9/11/2005. Εστιάστε κάτω αριστερά. Τα σχόλια δικά σας!!!

Ήτανε μια φορά...

...κι έναν καιρό, ένα αγοράκι, που είχε ένα αρνάκι. Ήταν βοσκόπουλο δηλαδή (κι αυτός). Η αγάπη του για το αρνάκι ήταν τόσο μεγάλη που το φρόντιζε συνεχώς, ώστε τίποτα να μην του λείπει. Το αγοράκι σιγά σιγά μεγάλωσε, μέχρι που μια μέρα...

...του ήρθε το χαρτί για να πάει φαντάρος! Ήταν τόσο μεγάλες οι κακουχίες που περνούσε στο στράτευμα, ώστε μια μέρα, ένα Μεγάααλο Σάββατο...

...το σκότωσε το αρνάκι! Ναι, αυτός το σκότωσε! Και πέρασε έτσι ένα όμορφο Πάσχα!

Α, και φυσικά, έζησε αυτός καλά κι εμείς καλύτερα!

Υ.Γ.: Για την ιστορία οφείλω να αναφέρω ότι η πρώτη εικόνα είναι από τον πίνακα Ιωάννης ο Βαπτιστής του Ιταλού ζωγράφου Caravaggio (1571-1610). Η δεύτερη φωτογραφία είναι του φίλου-φαντάρου Φώτη, που όπως είπαμε μας προστατεύει από τους κακούς!

Run sheep run!

Ήρθε το πολύπαθο -για τα αμνοερίφια και τον Χριστό- Πάσχα. Ωιμέ! Μα τι σας περιμένει αρνάκια μου... Μία λύση υπάρχει: Τρέχτε! Τρέχτε όσο πιο γρήγορα μπορείτε, μπας και γλιτώσετε!

Καλό μας Πάσχα μπρε αδέλφια... and may the Shepherd be with you!

Περάσαμε ωραία...

...μ' εκείνη την παρέα! Αφού το θέλετε, ορίστε μια χαρακτηριστική φωτογραφία από την ΕΠΙΚΗ βραδιά της ορκωμοσίας της Ναταλίας:

Θα είχε δημοσιευτεί από χθες, αλλά έπρεπε πρώτα να συνέλθω από το μεθύσι! Ένα μεθύσι, όχι από το αλκοόλ φυσικά -αφού εγώ δεν πίνω- αλλά από την ευτυχία για την επιτυχία της αδερφής μου!

Το πήραμε!!!

Το πτυχίο εννοείται! Και, όχι, φυσικά και δεν αναφέρομαι σε μένα :-Ρ
Για τους ελάχιστους -πιθανούς- άγνωστους αναγνώστες του ρημαδο-blog, ενημερώνω ότι η "μικρή" μου αδερφούλα είναι πια πτυχιούχος! Και εις ανώτερα!

Υ.Γ.: Άντε, στα δικά μας τώρα, βοσκοί και ...βοσκοπούλες! ;-)

Ωδή στην Άνοιξη

Ή αλλιώς Primavera, όπως το ομώνυμο έργο του Botticelli. Το οποίο, πέρα από την πολιτική σημασία που πρόσφατα του έδωσαν οι "ειδικοί", συμβολίζει τον ερχομό της άνοιξης! Την εποχή που "ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι"... (κάτι μου θυμίζει αυτό!)

" Πάλι με την άνοιξη
φόρεσε χρώματα ανοιχτά
και με περπάτημα αλαφρύ
πάλι με την άνοιξη
πάλι το καλοκαίρι
χαμογελούσε.

Μέσα στους φρέσκους ροδαμούς
στήθος γυμνό ως τις φλέβες
πέρα απ' τη νύχτα τη στεγνή
πέρα απ' τους άσπρους γέροντες
πού συζητούσαν σιγανά
τι θα 'τανε καλύτερο
να παραδώσουν τα κλειδιά
ή να τραβήξουν το σκοινί
να κρεμαστούνε στη θηλιά
ν' αφήσουν άδεια σώματα
κει πού οι ψυχές δεν άντεχαν
εκεί πού ο νους δεν πρόφταινε
και λύγιζαν τα γόνατα.

Με τους καινούργιους ροδαμούς
οι γέροντες αστόχησαν
κι όλα τα παραδώσανε
αγγόνια και δισέγγονα
και τα χωράφια τα βαθιά
και τα βουνά τα πράσινα
και την αγάπη και το βιός
τη σπλάχνιση και τη σκεπή
και ποταμούς και θάλασσα
και φύγαν σαν αγάλματα
κι άφησαν πίσω τους σιγή
που δεν την έκοψε σπαθί
πού δεν την πήρε καλπασμός
μήτε η φωνή των άγουρων
κι ήρθε η μεγάλη μοναξιά
κι ήρθε η μεγάλη στέρηση
μαζί μ' αυτή την άνοιξη
και κάθισε κι απλώθηκε
ωσάν την πάχνη της αυγής
και πιάστη απ' τ' αψηλά κλαδιά
μέσ' απ' τα δέντρα γλίστρησε
και την ψυχή μας τύλιξε.

Μα εκείνη χαμογέλασε
φορώντας χρώματα ανοιχτά
σαν ανθισμένη αμυγδαλιά
μέσα σε φλόγες κίτρινες
και περπατούσε ανάλαφρα
ανοίγοντας παράθυρα
στον ουρανό πού χαίρονταν
χωρίς εμάς τους άμοιρους.
Κι είδα το στήθος της γυμνό
τη μέση και το γόνατο
πώς βγαίνει από την παιδωμή
να πάει στα επουράνια
ο μάρτυρας ανέγγιχτος
ανέγγιχτος και καθαρός,
έξω απ' τα ψιθυρίσματα
του λαού τ' αξεδιάλυτα
στον τσίρκο τον απέραντο
έξω απ' το μαύρο μορφασμό
τον ιδρωμένο τράχηλο
του δήμιου π' αγανάχτησε
χτυπώντας ανωφέλευτα.

Έγινε λίμνη η μοναξιά
έγινε λίμνη η στέρηση
ανέγγιχτη κι αχάραχτη. "

Άνοιξη, Γ. Σεφέρης, 16 Μαρτίου '39

I want to believe!

(συνέχεια του προηγούμενου post)

Περιμένω να πάει η ώρα 01:00 για να δω X-Files...!

Do you believe?

Στο σεριάνι μου στο διαδίκτυο ανακάλυψα μερικά "περίεργα" του Google Earth. Ως fan του agent Mulder των X-Files έψαχνα για την περίφημη Area 51 στην έρημο της Nevada! Βρήκα λοιπόν δυο σημεία που θεωρώ ότι είναι άξια αναφοράς:

Στην αριστερή εικόνα υπάρχει χαραγμένο, σε μια τεράστια περιοχή στο έδαφος, ένα τρίγωνο με εγγεγραμμένα κυκλάκια(...), ενώ στη δεξιά αρκετοί ομόκεντροι κύκλοι.
Αυτά για τους λάτρεις των ανεξήγητων! Τα συμπεράσματα δικά σας!