Ένα post (το υπ' αριθμόν 160 γι' αυτό το blog) που μάλλον όλοι θα διαβάσουν καθυστερημένα.
Αύριο είναι μέρα ορκωμοσίας και αγχώνομαι περισσότερο από κάθε άλλη φορά, περισσότερο κι από την παρουσίαση της διπλωματικής. Θα πάνε όλα καλά; Τα 'χω σκεφτεί όλα; Τα 'χω οργανώσει όλα; Κι αν κάτι -οτιδήποτε- πάει στραβά εκεί που δεν το περιμένεις; Ο νόμος του Μέρφυ άλλωστε ισχύει χωρίς εξαιρέσεις.
Κάθε μέρα είναι μια μάχη. Μάχη εντυπώσεων και ουσίας. Άλλοτε αδιάφορη κι άλλοτε τόσο σημαντική που παθιάζεσαι για να κερδίσεις... και ξεχνάς να ευχαριστηθείς.
Καλή μας τύχη Fouster αύριο. Εύχομαι να είναι μια υπέροχη μέρα!
Υ.Γ.: Ήδη άφησα λίγο από το άγχος μου πάνω στο πληκτρολόγιο. Όλα θα πάνε καλά. Έτσι δεν είναι...;
2 σχόλια:
Άσε το άγχος πια αγοράκι..όλα ήταν άψογα & εσύ έλαμπες από χαρά( δεν νομίζω ότι σε έχω ξαναδεί τόσο χαρούμενο)!!Με απογοητεύεις όμως..μπήκα μετά από τόσο καιρό στο blog σου ,αποφασισμένη να αφήσω σχόλιο στο post που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είχες ανεβάσει με φωτό και στιγμές απο την ορκομωσία σας & εσύ τίποτα ακόμη!Απαράδεκτος!Αnyway ,σας ευχαριστούμε πολύ για μια υπέροχη μέρα & νύχτα..περάσαμε πραγματικά πολύ όμορφα!!Εύχομαι & στους δυο σας να είστε πάντα τόσο χαμογελαστοί όσο εκείνη τη μέρα..καλή τύχη σε ότι & αν επιλέξετε να κάνετε στο μέλλον!!
Τουλάχιστον το άγχος πέρασε νωρίς! Πάντως μην ανησυχείς, όλα ήταν υπέροχα και όλοι πέρασαν καλά, ακόμη και αυτοί που δε συμμερίζονται απόλυτα τις μουσικές επιλογές σου (τους αλήτες).
Καλή επιτυχία σε ότι κάνετε από εδώ και πέρα, ικανότητες έχετε, όλα είναι θέμα επιλογών... αλλά μη σε ξαναπίασει και άγχος!
Δημοσίευση σχολίου