7 Δεκ 2008

Αεροπορία

Πως περνάει ο καιρός! Για πότε έφυγα και γύρισα δεν το κατάλαβα. Όχι ότι δεν ένιωσα τις μέρες να περνούν μέσα στο στράτευμα, απλά όταν βγαίνεις στον έξω κόσμο και κοιτάς πίσω σου όλα σου φαίνονται τόσο μακριά.

Τέλος, λοιπόν, της -πολύ σκληρής- βασικής εκπαίδευσης στην 124 ΠΒΕ. Η (μόλις) 10ήμερη άδεια ορκωμοσίας θα τελειώσει γρήγορα και την επόμενη Δευτέρα θα είμαι πάλι στις επάλξεις. Κοτζάμ υπουργός ήρθε να μας δει την ημέρα της ορκωμοσίας. Δεν μπορούσε να δώσει ...10 μερούλες ακόμα;

Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι από το πεδίο βολής της Τρίπολης, την ημέρα που ρίξαμε με το G3-A3 (το όπλο που κρατώ) και το Bren, το οποίο αριθμεί 100 χρόνια ζωής και έχει σκοτώσει κόσμο και κοσμάκη σε διάφορους πολέμους!

Και γι' αυτούς που μας λένε (εμάς τους αεροπόρους) μοδίστρες, ένα έχω να πω: μπορεί το υλικό της παρακάτω φωτογραφίας να ανήκει στο βασικό εξοπλισμό(!) του Σμηνίτη, αλλά τις δύσκολες ώρες ...άρπαξα το G3 και σου την άναψα! :-Ρ


6 σχόλια:

Cybergoulion είπε...

Τουλάχιστον αν σκίσεις κανένα καλσόν από την εκπαίδευση, έχεις να το ράψεις!

Ναταλία είπε...

Πες και για το μπουρνουζάκι, τις παντοφλίτσες και τα άλλα που σας έδωσαν!!!! ;-)

eeVoskos είπε...

Πρώτη έξοδος στην Τρίπολη. Μα τι ωραία πόλη...!!!

Τα ραφτικά είναι εξοπλισμός κάθε στρατιώτη, έτσι δεν είναι μαυροσκούφη; Τώρα, το μπουρνούζι είναι μόνο για τα "κολεγιόπαιδα" της 124 ΠΒΕ!!!

Cybergoulion είπε...

Εξαρτάται τι θα σου σκίσουνε, δε ράβονται όλα!

Σταμάτης Γιαννιώτης είπε...

Αγαπητέ Σμηνίτη, λίγα λόγια από ένα παλιό συνάδελφο.
Διάβασα το σχόλιο σου, είδα τη φωτογραφία σου στο πεδίο βολής, μπήκα στη ψυχή σου διαβάζοντας ότι η άδεια ορκομωσίας θα τελειώσει γρήγορα...
Έτσι είναι.
Ήμουν στη σειρά που μπήκε πρώτη στην 124 ΠΒΕ. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1973. (Οι προηγούμενες σειρές παρουσιάζονταν στον Άραξο).
Στις 10 Σεπτεμβρίου 1973 το πρωί, περιμένοντας στη σειρά για πρωινό, προσπαθούσα να μην σκέπτομαι το μέλλον. Είχα μπροστά μου 30 μήνες! Δηλ. 4 χρονολογίες!
Μετά την ορκομωσία (σε 40 ημ.) εδόθη 3ήμερος άδεια σε ελάχιστους. Άλλωστε η μισή κανονική μου άδεια χάθηκε, έμεινε στην Αεροπορία, (ας όψεται το Κυπριακό).
Ο στρατός - γι'αυτόν που υπηρετεί- είναι δύσκολη κατάσταση.
Όμως αν γνωρίζεις πως ήταν τα πράγματα λίγες δεκαετίες πριν, ίσως αυτό μπορεί να αποτελέσει για σένα μια σταγόνα παρηγοριάς και να σου προσφέρει ένα κομματάκι υπομονή.
Καλός πολίτης!
Σταμ. Γιαννιώτης

underground είπε...

Βοσκέ, κοίτα να γίνει δόκιμος να σου δώσουν ραπτομηχανή!!! :-P

Το οτι σας λένε μοδίστρες, δε φαίνεται μόνο από τις βελόνες... Βλέπω και το όπλο (ο Θεός να το κάνει) άθικτο!!! Γρατσουνιά δεν έχει το ρημάδι!!!

Απ'την άλλη, μην παίρνεις και πολύ θάρρος... Με το G3 δύσκολα να την ανάψεις σε κάποιον... Αν δεν πάθει εμπλοκή και αν δεν είναι θεόστραβο να βαρέσει στον γάμο του καραγκιόζη, κάτι μπορεί να κάνει! Πάντως κράτα πάνω σου και μια σφεντόνα καλού-κακού... ;-)

Καλή θητεία!!!