18 Δεκ 2010

Blogger ή Wordpress (ή ένα απόγευμα με πολλή καφεΐνη)

Προσπαθώντας να δώσω ζωή στο ημιθανές -όπως προείπαμε- blog, είπα να του αλλάξω εμφάνιση. Όπως οι γυναίκες στήνονται μπροστά στον καθρέφτη και δοκιμάζουν το ένα ρούχο μετά το άλλο, έτσι κι εγώ άλλαζα κουστούμια στο site. Και ήταν άσχημα. Όλα τους! Αναρρωτιέμαι τι κάνουν αυτοί οι τύποι της Google τόσα χρόνια. Εντάξει ρε παιδί μου, δε λέω ότι κάθονται. Έχουν τον Chrome (και το Chrome OS), έχουν τη μηχανή αναζήτησης, έχουν το Android, έχουν και τα πλάνα για παγκόσμια κυριαρχία, έχουν και υπό κατασκευή το Death Star (σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες αυτού του blog)... ε, πού να βρουν χρόνο για το Blogger.

Αυτά σκεφτόμουν και λέω: "δεν δοκιμάζω το Wordpress"; Είχα δοκιμάσει και πριν από καναδυό χρόνια να μεταφέρω το blog στην πλατφόρμα του Wordpress, με άκρως αποθαρρυντικά αποτελέσματα. Τα μισά post αρνούνταν να μεταφερθούν και τα μισά σχόλια επίσης. Εν έτη 2010 τα αποτελέσματα ήταν ...τα ίδια. Από το απόγευμα, και μετά από κάμποσα refreshes, retries και refills (της κούπας του καφέ), ακόμα έχει κολλήσει στη μεταφορά κάποιων αναρτήσεων. Κρίμα, σκέφτηκα, μιας που το wordpress ως γνωστόν έχει εξαιρετικά mobile templates για να βλέπεις το blog σου από το κινητό. Και με την τόσο έντονη συγγραφική δραστηριότητα σε αυτό το blog καταλαβαίνετε ότι όλοι θέλουν να μπαίνουν να το διαβάζουν και από το κινητό τους! Τέλοσπάντων, ας πούμε ότι ήταν κίνηση "τύπου-καμπούρη". Έτσι έχει ονομαστεί επισήμως η ενέργεια αυτού του τύπου που χαρακτηρίζει έργα υποδομής που γίνονται πριν χρειαστείς κάτι που μάλλον δεν θα χρειαστείς ώστε να μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάτι όταν το χρειαστείς, δηλαδή ποτέ. Ήμουν ξεκάθαρος νομίζω. Μπορεί και όχι.

Κι εκεί που έλεγα κακά λόγια για το blogger, ωσάν από μηχανής θεός, ή Deus Ex Machina στα λατινικά -α, το μάθατε; οι βλάκες της Square Enix, λέει, θα καθυστερήσουν τελικά να βγάλουν το sequel του Deus Ex... - μπαίνω στο dashboard του blog και βλέπω ότι πλέον διατίθεται mobile view και για το blogger! Γιούπι. Οπότε μάλλον εδώ θα μείνω, στο blogger. Εκτός κι αν βελτιωθεί -δραματικά- η χρηστικότητα του wordpress. Λίγο usability testing ρε παιδιάααα!!

Μην ξεχάσετε να μπείτε να διαβάσετε αυτό το post από το κινητό σας :-P


6 Δεκ 2010

ΟΑΕΔ

Ψάχνοντας στο ίντερνετ για προγράμματα χρηματοδότησης νέων επιχειρηματιών -και γενικότερα σε μια αναζήτηση για το τί θα κάνω στη ζωή μου- κατέληξα στη σελίδα του ΟΑΕΔ (http://www.oaed.gr). Είναι η δεύτερη φορά που καταλήγω εκεί. Η πρώτη ήταν μετά από προτροπή των υπαλλήλων του τοπικού καταστήματος του ΟΑΕΔ που, στην ερώτησή μου "Θέλω μερικές πληροφορίες για το τάδε πρόγραμμα", μου απάντησαν "μπες στο site, τα έχει όλα εκεί"... Ας μην το σχολιάσω αυτό...

Μπαίνοντας λοιπόν σε αυτό το site και παραβλέποντας τα προβλήματα χρηστικότητας που έχει, για να θυμηθούμε λίγο και το usability testing του μεταπτυχιακού παρελθόντος, κατευθύνθηκα προς αυτό που με ενδιέφερε: στις online υπηρεσίες που παρέχει. Η εικόνα που αντίκρισα; Απλά μια παραπομπή προς το νέο portal του ΟΑΕΔ (http://portal.oaed.gr).
 


Την ακολούθησα, σκεπτόμενος "Εντάξει, τόσες χιλιάδες άτομα ψάχνουν δουλειά μέσω ΟΑΕΔ κάθε μέρα, έφτιαξαν καινούριο site για να τους εξυπηρετήσουν". Το αστείο είναι η σημαντική ανακοίνωση που ήταν αναρτημένη στο μέσο της σελίδας του νέου portal με νέα παραπομπή προς ...την παλιά σελίδα του ΟΑΕΔ!!
 


Τώρα αυτό είναι αέναο loop ή είναι η ιδέα μου;

Υ.Γ.: Ε, ναι, κάπως έτσι αποφάσισα να γράψω πάλι σε ένα blog που αρνείται να πεθάνει, όπως αρνείται και να ζήσει! Χμ, σαν την καθημερινότητά μου από τότε που έφυγα από το Λονδίνο δηλαδή...

27 Μαΐ 2010

LOST in 2m50s


The news must have been around the world (many times) by now. Well, LOST ended. Finished. Finito. And this is how it happened.


20 Μαΐ 2010

New blog post from Android: Fail!



Όταν η τάση για procrastination (η in λέξη στους κύκλους των χαμένων Άγγλων φοιτητών) βαράει κόκκινο δεν θα δοκιμάσεις να γράψεις στο blog σου από το κινητό; Θα δοκιμάσεις. Και σκέφτεσαι "Google Blogger" η υπηρεσία του blog, "Google Android" το κινητό, ε δε μπορεί να μη δουλεύει. Μπαίνεις στο www.blogger.com από τον browser της Google στο HTC Hero -αφού σχετική εφαρμογή στο Google Android Market δεν υπάρχει- και τι να δεις; Σελίδα mobile δεν έχει. Ας το προσπεράσουμε, λες. Έτσι κι αλλιώς καμία -σχεδόν- σελίδα δεν έχει πρόβλημα. Ακόμα και flash παίζει :-Ρ In your face Steve. Πατάς "new post", γράφεις και τον τίτλο και κάνεις κλικ στον τεράστιο άδειο χώρο για να γράψεις. Σωστά; Όχι! Δεν δουλεύει. Γιατί; Δεν ξέρω, ρωτήστε τη Google. Και η διαπίστωση έρχεται φυσιολογικά. Γιατί τόσο παρατημένο το blogger; Από τότε που το εξαγόρασε η Google βλέποντας τη δυναμική που αποκτούσαν οι ανεξάρτητες φωνές του διαδικτύου είναι ίσως η μόνη της υπηρεσία που δεν ανανεώνεται. Το UI όσο κι αν βελτιώθηκε -τώρα τελευταία δηλαδή, με μικρά βήματα προόδου- είναι τραγικό μπροστά στο Wordpress. Για να πω την αλήθεια, προσπάθησα κάποτε να μετακομίσω το blog μου εκεί, αλλά δεν γινόταν να μεταφέρω όλα τα post μαζί με τα σχόλια, οπότε τα παράτησα. Α, και μη μου μιλήσει κανείς για post μέσω e-mail...

Σημ.: Η φωτογράφηση του μοντέλου έγινε με τη "νέα" Casio Exilim στα Lillian Penson Hall studios!

15 Μαΐ 2010

ΑΠΘ-ΜΙΤ 1-0


Σε μια από τις άσχετες αναζητήσεις στο ίντερνετ, πέτυχα μια παλιά είδηση ενός χρόνου (13 Μαΐου 2009) με τίτλο "Το ΜΙΤ υποθάλπει τους μεγαλύτερους P2P πειρατές". Ενδιαφέρον, σκέφτομαι, και συνεχίζω την ανάγνωση. Η πλάκα είναι ότι ο τίτλος αναφέρεται στα αμερικανικά πανεπιστήμια όπου ανθίζει η πειρατεία και όχι παγκοσμίως. Γιατί μια δεύτερη λίστα που είχε παρακάτω λέει όλη την αλήθεια. Δική σας!

Η κατάταξη αναφέρεται στο 2009, ενώ αριστερά φαίνεται και η θέση του αντίστοιχου εκπαιδευτικού ιδρύματος το 2007. Δοξάστε μας!

Εdit: Ξέχασα να αναφέρω ότι οι αριθμοί της δεξιάς στήλης είναι ο αριθμός καταπατήσεων πνευματικών δικαιωμάτων. Α, και μην ψάχνεται για το MIT στη λίστα. Μπορεί να είναι το πρώτο της Αμερικής, αλλά ο σχετικός αριθμός είναι μόλις 2.593!

13 Μαΐ 2010

Street Fighter


Πως να αναστήσεις ένα blog από καιρό ξεχασμένο; Ακόμα κι αν θέματα άξια αναφοράς εμφανίζονται καθημερινά, χάνονται κάπου μεταξύ πρωινού διαβάσματος, μεσημεριανής βαρεμάρας, απογευματινού καφέ. Ε, το βράδυ το θέλουμε ελεύθερο!

Ίσως τελικά αρκεί η εμψύχωση από έναν φίλο "πάλιουρα" blogger και δυο-τρεις τυχαίους πρώην-αναγνώστες που συνάντησα τον τελευταίο καιρό, αν συνδυαστούν με τον ενθουσιασμό ενός μικρού παιδιού. Ενός παιδιού που στις καλοκαιρινές διακοπές ξεπαράδιαζε τους γονείς στα καθημερινά Μίκυ Μάους και στα ηλεκτρονικά στους Νέους Πόρους όπου κάπου κάποτε ανακάλυψε το Street Fighter.


Μεγάλο fanboy λοιπόν ο υποφαινόμενος (αφανής) blogger. Και πού να δείτε χαρά όταν βγήκε το Street Fighter IV, η πλέον πρόσφατη συνέχεια - sequel όπως λέμε στο χωριό μου - του παιχνιδιού που μεγάλωσε πολλές γενιές από gamers. Αλλά δεν ξεκίνησα να γράφω για να πω για το παιχνίδι.

Ένα άλλο μεγάλο πάθος μου είναι το σινεμά και κυρίως οι ταινίες δράσης. Θα θυμάστε το βίντεο από το Shoot 'em 'up. Απίστευτη ταινία. Ξύλο, πιστολίδι και ξέφρενοι ρυθμοί. Όλα τα άλλα τα βρίσκεις στην αληθινή ζωή (όχι, δε μιλάω για το Second life). Όταν όμως το πράγμα έρχεται στη μεταφορά των video games στη μεγάλη οθόνη, η κατάσταση είναι απογοητευτική. Τι να πρωτοθυμηθώ. Το Mortal Kombat; Το Doom; Το Hitman; Το Super Mario (ναι κι αυτό βγήκε σε ταινία); Μόνο τα Resident Evil και Tomb Raider βρήκα συμπαθητικά, ίσως ένεκα των πρωταγωνιστριών. Μια από τις κορυφαίες πατάτες όμως που ποτέ δεν ξεπέρασα ήταν το Street Fighter movie.

Δεν ξέρω ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ίσως οι σκηνοθέτες θεωρούν τους gamers εύκολο κοινό για να κάνουν αρπαχτές. Ίσως απλά κανένας σοβαρός σκηνοθέτης/παραγωγός δεν θεωρεί τα παιχνίδια άξια για να προσφέρουν σενάριο για ταινία.

Όπως και να 'χει, τελικά κάποιοι το κατάφεραν. Και ναι, η καλύτερη ταινία βασισμένη στο Street Fighter έχει διάρκεια μόλις 3 λεπτά! Με πολύ μεράκι και αρκετή δουλειά, το αποτέλεσμα με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο, όπως και άλλους 14.300+ χρήστες του YouTube που λένε "I like"!


Α, να ομολογήσω ότι αρχικά την είδηση για αυτή τη μίνι-ταινία την βρήκα στο Movies for the Masses που παρακολουθώ φανατικά. Διαβάστε και τα σχόλιά τους.