Προσπαθώντας να δώσω ζωή στο ημιθανές -όπως προείπαμε- blog, είπα να του αλλάξω εμφάνιση. Όπως οι γυναίκες στήνονται μπροστά στον καθρέφτη και δοκιμάζουν το ένα ρούχο μετά το άλλο, έτσι κι εγώ άλλαζα κουστούμια στο site. Και ήταν άσχημα. Όλα τους! Αναρρωτιέμαι τι κάνουν αυτοί οι τύποι της Google τόσα χρόνια. Εντάξει ρε παιδί μου, δε λέω ότι κάθονται. Έχουν τον Chrome (και το Chrome OS), έχουν τη μηχανή αναζήτησης, έχουν το Android, έχουν και τα πλάνα για παγκόσμια κυριαρχία, έχουν και υπό κατασκευή το Death Star (σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες αυτού του blog)... ε, πού να βρουν χρόνο για το Blogger.
Αυτά σκεφτόμουν και λέω: "δεν δοκιμάζω το Wordpress"; Είχα δοκιμάσει και πριν από καναδυό χρόνια να μεταφέρω το blog στην πλατφόρμα του Wordpress, με άκρως αποθαρρυντικά αποτελέσματα. Τα μισά post αρνούνταν να μεταφερθούν και τα μισά σχόλια επίσης. Εν έτη 2010 τα αποτελέσματα ήταν ...τα ίδια. Από το απόγευμα, και μετά από κάμποσα refreshes, retries και refills (της κούπας του καφέ), ακόμα έχει κολλήσει στη μεταφορά κάποιων αναρτήσεων. Κρίμα, σκέφτηκα, μιας που το wordpress ως γνωστόν έχει εξαιρετικά mobile templates για να βλέπεις το blog σου από το κινητό. Και με την τόσο έντονη συγγραφική δραστηριότητα σε αυτό το blog καταλαβαίνετε ότι όλοι θέλουν να μπαίνουν να το διαβάζουν και από το κινητό τους! Τέλοσπάντων, ας πούμε ότι ήταν κίνηση "τύπου-καμπούρη". Έτσι έχει ονομαστεί επισήμως η ενέργεια αυτού του τύπου που χαρακτηρίζει έργα υποδομής που γίνονται πριν χρειαστείς κάτι που μάλλον δεν θα χρειαστείς ώστε να μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάτι όταν το χρειαστείς, δηλαδή ποτέ. Ήμουν ξεκάθαρος νομίζω. Μπορεί και όχι.
Κι εκεί που έλεγα κακά λόγια για το blogger, ωσάν από μηχανής θεός, ή Deus Ex Machina στα λατινικά -α, το μάθατε; οι
Μην ξεχάσετε να μπείτε να διαβάσετε αυτό το post από το κινητό σας :-P