Το κόκκινο φουστάνι και ο ΔΟΑΤΑΠ

Τελευταία βρίσκω ένα σωρό λόγους για να γράψω και άλλους τόσους που με κρατάνε μακριά από τη συγγραφή. Σήμερα όμως τα όσα ζω -ή καλύτερα "αντιμετωπίζω"- από το πρωί χρειάζονται αναφορά.

Ξεκινάω από το πιο αστείο. Ξέρετε φαντάζομαι το γνωστό τραγούδι "Πριγκιπέσα" του μεγάλου λαϊκού τραγουδιστή μας Β. Καρρά. Τι; Α, δεν είναι του Καρρά; Εγώ πάντως ξέρω ότι η πρώτη φορά που έπαιξε Μάλαμας σε ραδιόφωνο της Καλαμπάκας είναι όταν ο Καρράς ερμήνευσε το εν λόγω κομμάτι. Ε, σας πληροφορώ ότι σήμερα συνειδητοποίησα πως στον προηγούμενο δίσκο του ο Καρράς όχι μόνο εκτέλεσε τον Μάλαμα, αλλά επίσης:

-Το κόκκινο φουστάνι (πάει η Αρβανιτάκη)

-Μια φωτοβολίδα (πάει και ο Περίδης)

-Απόψε σιωπηλοί (μας τέλειωσε και ο Παπάζογλου)

και άλλα γνωστά παλιά εναλλακτικά (ας πούμε) τραγούδια.

Ένα σχόλιο μόνο έχω, προς του ραδιοφονικούς παραγωγούς της πόλης μας - δε θέλω να σχολιάσω τις επιλογές του Καρρά, αυτός τη δουλειά του κάνει: Να φύγετε, να πάτε αλλού! Ζω για τη μέρα που θα έχω internet radio στο αμάξι. Τέλος.

Και ξανά αρχή. Γιατί από το πρωί παλεύω να αποκρυπτογραφήσω τη μηχανή Enigma του ΔΟΑΤΑΠ. Είπα να δω τι χρειάζεται να κάνω για να αναγνωρίσω επισήμως το μεταπτυχιακό μου. Το 2ο μεταπτυχιακό δηλαδή, γιατί -δε σας είπα- και το δίπλωμα του Μηχανικού πλέον αναγνωρίζεται ως μεταπτυχιακό. Απλά τα πράγματα. Τα παιδιά του ΔΟΑΤΑΠ Αγγλικά γνωρίζουν και δε χρειάζεται μετάφραση του πτυχίου. "Πάει καλά" λέω μέσα μου, μιας που για άλλες γλώσσες απαιτούν επίσημη μετάφραση από το ΥΠ.ΕΞ. Η συνέχεια όμως ήταν αποτρεπτική. Για το καλημέρα θέλει παράβολο 120€... Γιατί; Για ένα επίσημο έγγραφο που αυτοί απαιτούν (σε οτιδήποτε έχει σχέση με το Δημόσιο, όταν ζητείται Μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών, πρέπει να είναι αναγνωρισμένος από το ΔΟΑΤΑΠ) κι όχι εγώ (εμένα μου αρκεί το Αγγλικό χαρτί), πρέπει να πληρώσω, ενώ ήδη μια ζωή πληρώνω (οι γονείς μου δηλαδή) για να ζω σε αυτή τη χώρα. Και μετά ξεκινάνε τα ωραία: μία αίτηση (η οποία, αν με διαβάσει κανείς του ΔΟΑΤΑΠ, τονίζω ότι έχει ορθογραφικό λάθος), μία υπεύθυνη δήλωση ότι τα πιστοποιητικά μου είναι γνήσια (μα αλήθεια σας λέω, πήγα στην Αγγλία) και ότι δεν έχω ξανακάνει αίτηση αναγνώρισης (δηλαδή δεν μπορούν να το βρούνε αν δεν τους το πω;). Συνεχίζουμε με ολίγη από βεβαίωση επίσημη της σχολής μου (με υπογραφές και τα σχετικά) ότι ήμουν εκεί κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού, τη διπλωματική μου εργασία (ΝΑΙ! επειδή θα τη διαβάσουν - ευτυχώς δε τη ζητάνε μεταφρασμένη) και τα αυτονόητα: το πτυχίο μου, που δεν το δέχονται από μένα γιατί εγώ θα τους πάω πλαστό, οπότε απαιτούνε είτε να τους το στείλει το ίδιο το πανεπιστήμιο, ή να τους πάω αντίγραφο που θα έχει υπογραφή σφραγίδα γνησιότητας σύμφωνα με τη Σύμβαση της Χάγης (...) από το Ελληνικό Προξενείο της Αγγλίας. Το ίδιο θέλουν και την αναλυτική βαθμολογία. Μάλιστα... Είπατε τίποτα για γραφειοκρατεία;

Και λέω -ξανά από μέσα μου- τόσο φακέλωμα πια σε αυτόν τον κόσμο, γιατί δεν το χρησιμοποιείτε; Γιατί τα πάντα στο UCL γίνονται ηλεκτρονικά με 2-3 κλικ και σε αυτή τη χώρα -στην οποία όλα τα άλλα βεβαίως λειτουργούνε άψογα γιατί μαζί τα φάγαμε- όλες οι λογικές διαδικασίες να είναι συνώνυμες της ταλαιπωρίας του πολίτη; Όπως έλεγα στον φάδερ το μεσημέρι, ίσως αυτή η κάρτα του πολίτη που θα βγάλει ο Γιωργάκης -δεν είναι ειρωνικό το Γιωργάκης, λόγω οικειότητας το λέω, αφού τώρα που μας παίρνει και τα σώβρακα ήρθαμε πιο κοντά- είναι από τα λίγα καλά της πρωθυπουργίας του. Έτσι κι αλλιώς είμαστε φακελωμένοι παντού (τράπεζες, εφορίες, αστυνομία, δήμοι, μέχρι και facebook) τουλάχιστον να βοηθήσει σε κάτι. Να πας με την καρτούλα σου και να κάνεις τη δουλειά σου στο άψε-σβήσε.

Ξέσπασα λιγάκι. Δεν είναι καλό να τα κρατάμε μέσα μας μέρες που είναι! Καλό τσίκνισμα απόψε σε όσους βγούνε. Σε όσους δεν έχουν όρεξη, μάλλον θα είμαι online προγραμματίζοντας στο Android - είναι πώρωση το να κάνεις κάτι δημιουργικό!!

Ενημέρωση:

Ξέχασα να αναφερθώ στη γραφειοκρατεία που ακολουθεί ΑΦΟΥ καταθέσεις την αίτηση στον ΔΟΑΤΑΠ. Η διαδικασία είναι τόσο πολύπλοκη που έχουν μέχρι και σχεδιάγραμμα στο site τους για να δεις τι θα περάσει(ς)!