...ζήσαμε την Τουρκική επανάσταση του ποδοσφαίρου μέσα στο γήπεδο που -ατυχώς- φέρει το όνομα του αγωνιστή Καραϊσκάκη! Ακολούθως ζήσαμε και τον Ελληνικό εμφύλιο στις κερκίδες, αφού οι φίλαθλ... συγγνώμη, χούλιγκανς ήθελα να πω, πρέπει να είχαν πιει κάμποσα καραουισκάκια και φρόντισαν να αποδείξουν πόσο θερμοκέφαλοι είναι! Βέβαια, και οι παίχτες μας δεν πάνε πίσω. 10 από τους 11 που ξεκίνησαν τον αγώνα ήταν στη βασική 11άδα που σήκωσε το τρόπαιο του Euro 2004. Μάλλον η κούπα είναι ακόμα γεμάτη κρασί κι εμείς ακόμα μεθυσμένοι. Χρειάζονται αλλαγές, όσο κι αν δεν το παραδέχεται ο βασιλιάς Όθων.Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, ήμασταν και πολύ γκαντέμηδες. Όσες ευκαιρίες χάναμε, τόσα γκολ έβαζαν οι Τούρκοι. Μάλιστα, αν κοιτάξετε τα στατιστικά του αγώνα, θα δείτε ότι όσες ευκαιρίες είχαν οι Τούρκοι (4) τις έκαναν γκολ!
Αυτά τα λίγα είχα να πω, για να μου φύγει η ένταση. Βγάινω έξω να πάρω λίγο αέρα... και να πιω κι ένα ποτηράκι!
Υ.Γ.: Χρόνια πολλά Βαγγελίτσα!
3 σχόλια:
Καλά τι να πεις!! Πίκρα η χθεσινή πίκρα!!
Αυτό που ζήσαμε Bro το 2004 ήταν θαύμα!! Θα το λέμε στα παιδιά μας και θα μας κοιτάνε με μάτια ανοιχτά και θα μας λένε τι τυχεροί που ήσασταν......
Άστα και βράστα!
Και πως ξεκίνησε η εκπομπή;;
Υποθέτω πως αυτή είναι η εύκολη λύση για σένα Bill. Κάνε όπως αγαπάς. Δημοκρατία έχουμε... απ' ό,τι θυμάμαι!
Δημοσίευση σχολίου