Μάρτης - γδάρτης (;)

Καλό μήνα σε όλους! Και καλή άνοιξη τολμώ να πω! Αν και μέχρι χτες, σε όσους μου έκαναν αυτήν την ευχή συνήθιζα να λέω ότι η άνοιξη δεν έρχεται πριν τις 21 Μαρτίου, όταν άνοιξα το πατζούρι του δωματίου μου χτες το πρωί (κατά τις 12 δηλαδή) συνειδητοποίησα πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα. Δεν ξέρω αν φταίει το global warming ή ο El Niño, πάντως χτες ήταν η πρώτη μέρα της φετινής άνοιξης, η οποία έρχεται στο καπάκι, αμέσως μετά το Φθινόπωρο. Μια υπέροχη μέρα, μια όμορφη Κυριακή! Το καλύτερο βέβαια είναι ότι κάθε μέρα είναι Κυριακή, αφού μαθήματα δεν έχουμε, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Εκτός από Κυριακή, μόλις θυμήθηκα ότι χτες ήταν και Πέμπτη! Ναι, αυτό το θυμάμαι πολύ καλά. Σας έχω πει πόσο ωραίο είναι να έχεις αμάξι; Ε, καλά, δε νομίζω ότι χρειάζεται κιόλας... Είναι άααλλη φάση να κάνεις τις βόλτες σου με την παρέα σου, ακούγοντας τη μουσικούλα που θέλεις και χωρίς να μυρίζεις τη μασχάλη του βρωμιάρη διπλανού σου στοιβαγμένος σαν σαρδέλα στο αστικό-κονσερβοκούτι. Είναι όμως και άααλλη φάση να ψάχνεις για παρκάρισμα Πέμπτη βράδυ στα στενά της Βελισσαρίου όταν το πρωί της Παρασκευής έχει λαϊκή αγορά 3 τετράγωνα πιο κάτω. Λαϊκή=200 θέσεις παρκαρίσματος λιγότερες! Και φυσικά αυτά τα 200 αυτοκίνητα έψαχναν για να παρκάρουν την ίδια ώρα με μένα... Μια θεσούλα και για μας βρε παιδιά! Πάνω από μία ώρα έψαχνα. Πάλι καλά να λέω όμως. Το ρεκόρ μου είναι μιάμιση ώρα!!!

Προσοχή πάντως, να μην ξεχάσετε να βάλετε Μάρτη όλοι σας. Όχι τον μήνα -σώπα!-, αλλά αυτήν την ασπροκόκκινη (και όχι ερυθρόλευκη) κλωστή! Προβλέπεται καυτή αυτή η άνοιξη και πρέπει να προστατευτούμε!