Παράθυρο με θέα την καμμένη γη

Δεν θέλω να σχολιάσω το θέμα. Είναι επικίνδυνο να πάρει φωτιά και το blogάκι μου! Εξάλλου τα έχετε ακούσει όλα απ' όλους αυτές τις μέρες. Θέλω μόνο να δώσω μια άλλη όψη του μεγέθους της καταστροφής, από το διάστημα, για τους χρήστες του Google Earth. Το ψάρεψα εδώ και κάνοντας κλικ στη φωτογραφία προστίθεται ένας χάρτης στο GE με τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών και την εξέλιξή τους ανά μέρα.


Edit: Έλαβα ένα e-mail με το παρακάτω link, στον απόηχο της φωτιάς. Ένα πολύ καλοφτιαγμένο βιντεάκι. Αξίζει να το δείτε!
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=58121

Καλό χειμώνα (ως το επόμενο μπάνιο)!

Έχω κάτι μπιφτέκια στο φούρνο και μένουν λίγα λεπτά μέχρι να καούν οπότε είπα να πω ένα "γεια"! Προφανώς γύρισα... Αχ, μη μου το θυμίζετε, θα κλάψω! Μα τι χάλια είναι αυτά; Τη μια μέρα είσαι σ' ένα ιστιοπλοϊκό με το κορίτσι σου, κάνεις χαριτωμένες βουτίτσες στα γάργαρα γαλαζοπράσινα νερά της Μήλου, πίνεις το παγωμένο φραπεδάκι σου, τρως τη βαφλίτσα σου... και την άλλη μέρα περνάς 8 ώρες σ' ένα τρένο με ένα μωρό στο μπροστινό κάθισμα που τα κάνει πάνω του και η (Ρωσοπόντια) μάνα του ΦΥΣΙΚΑ το αλλάζει πάνω στο κάθισμα, κι όλα αυτά για να γυρίσεις στη Σαλονίκη και να νιώσεις την απόλυτη μπίχλα (=ζέστη+σκόνη+υγρασία) να κολλάει στο ηλιοκαμμένο κορμί σου.

Δε βαριέσαι, τουλάχιστον έρχονται εκλογές (άσχετο, ε;) και θα έχουμε σύντομα ΑΛΛΑΓΗ. Έτσι δεν υπόσχονται όλοι; Δεν είναι αυτό το θέμα μας όμως. Όχι ότι υπάρχει θέμα, αλλά σίγουρα τα πολιτικά δεν είναι η πρώτη προτίμησή μου. Το θέμα δεν είναι ούτε οι διακοπές μου. Δεν σας λέω τίποτα, γιατί απλά θα ζηλέψετε :-Ρ

Το θέμα είναι ότι δεν έχω θέμα. Ο φάδερ ζητάει συνεχώς αφιέρωμα στο Ibiza (προφανώς για να τον ευχαριστήσω δημοσίως που μου το πήρε) αλλά κι αυτό βαριέμαι να το γράψω. Μπορεί κάποια στιγμή να γράψω για ΤΗΝ Ibiza!! Και πάλι :-Ρ

Ελλείψει θέματος λοιπόν και αφού ακόμα δεν μυρίζω κάτι καμμένο, να σας πω το άλλο. Σκέφτομαι εδώ και καιρό να αλλάξω -πάλι;;;- το blog μου. Σκέφτομαι ακόμα και τη μεταφορά στο αισθητικά (όχι αισθησιακά) ανώτερο wordpress. Απ' την άλλη, μάλλον τα λέω αυτά επειδή βαριέμαι να φτιάξω τούτο δω από την αρχή. Δεν υπάρχει χρόνος βλέπετε. Ξεκινάει η εξεταστική σε 2 βδομάδες και θέλω να τα πάω καλά στα 3 τελευταία μου μαθηματάκια.

Μισό λεπτό να πάω να γυρίσω τα μπιφτέκια.
ΟΚ, (τα) γύρισα.

Τι έλεγα; Α, ναι... Χτες, που λέτε, ήταν η μέρα εγκλιματισμού στη Σαλονίκη. Έτοιμος για έγκλημα ήμουν! Έμεινα κλεισμένος στο σπίτι (εκτός από κάτι διαλείμματα για να πάω να πάρω φαγητό) βλέποντας τις φωτογραφίες των διακοπών και τα βιντεάκια με τις καλλιτεχνικές βουτιές μου! Αποφάσισα να κάνω κάτι που ήθελα από καιρό: να δω ταινίες! Πολλές ταινίες!! Ανέκαθεν μου άρεσε με το μεσημεριανό (και με το πρωινό και με το βραδινό βεβαίως!) να βλέπω ταινίες και ήδη είχα ...χμ... "νοικιάσει" αρκετές. Ξεκίνησα λοιπόν χτες με το Νονό ΙΙ συνοδεία για τα μεσημεριανά αυγά και με το Νονό ΙΙΙ για τα βραδυνά σουβλάκια. 3 ώρες η καθεμία, αλλά δεν με κούρασαν καθόλου. Πολύ καλές ερμηνίες και σκηνοθεσία με τραγικό τέλος... Δείτε τις!

Σήμερα θέλω κάτι πιο ανάλαφρο. Μάλλον για Mr Bean ή για Taxi 4 με κόβω. Το βράδυ έχει αγώνα. Ελλάδα-Ισπανία (φιλικό) στην Τούμπα. Μάλλον θα πάω στο γήπεδο. Είναι ο μόνος αγώνας που οι ΠΑΟΚτζήδες δεν θα τα σπάνε! Κάτι μου βρωμάει όμως και νομίζω ότι είναι...

...ΤΑ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑΑΑΑ!!!

Bya!

Με 1 σουβλάκι (με μπόλικο κρεμμύδι) στο ένα χέρι, 1 κομμάτι πίτσα στο άλλο και λίγες ώρες μετά την προβολή της καλύτερης ταινίας όλων των εποχών στο σινεμά, είπα να σας αποχαιρετήσω για τις "επίσημες" διακοπές μου! Πάνω-κάτω όλοι σχεδόν θα έχετε ακούσει που πηγαίνω. Η Μήλος με περιμένει κι αυτή είναι μια αμυδρή γεύση του νησιού που θα με φιλοξενήσει για 5 ολόκληρες μέρες!

Το δυσάρεστο της υπόθεσης είναι ότι θα ζήσω και τη μοναδική εμπειρία του καρβουνιάρη. Κυριολεκτικά όμως καρβουνιάρης: Θεσσαλονίκη-Αθήνα σε μόλις 7 ώρες!!! Ας όψεται που ήταν το μοναδικό μέσο που βόλευε ώστε να είμαστε συνεπείς στο ραντεβού μας με την ελληνική ακτοπλοΐα. Η εναλλακτική άκουγε στο όνομα "Ibiza" και, μολονότι πολύ πιο άνετη, κρίθηκε οικονομικά ασύμφορη. 10 ψωροευρουλάκια θέλει μόνο ο ΟΣΕ. Θα σας πω αν τα αξίζει.

Τουλάχιστον δεν θα ταξιδεύω μόνος... ;-)

Καλά να περάσετε όσοι θα μείνετε μακριά από παραλίες και ακόμη καλύτερα όσοι αποφασίσετε να κάνετε καμιά εξόρμηση δροσιάς και μαυρίσματος! Να διαβάζετε το blog μου, να γράφετε κανένα σχόλιο και κυρίως να το προσέχετε σαν τα μάτια σας. Ρίχτε και κανένα σκουπισματάκι, ή έστω ένα ξεσκόνισμα στις γωνίτσες.

Αυτά από μένα! Θα τα πούμε (ελπίζω όχι) σύντομα!

Υ.Γ.: Η καλύτερη ταινία όλων των εποχών είναι φυσικά τα Transformers! Να πάτε να τη δείτε. ΤΩΡΑ!

Kala... τι???

Το δίλημμα δεν είναι καινούριο. Υπάρχει απ' αρχής των Greeklish. Voskos ή Boskos; Glitsa ή Glicha;;!!! Και το δυσκολότερο: Kalabaka ή Kalampaka... ή μήπως Kalambaka;;

Το ίδιο πρόβλημα είχε προφανώς και ο δήμος Καλαμπάκας όταν αποφάσισε να φτιάξει πινακίδες στο σταυροδρόμι των Μετεώρων που διακλαδώνει τον δρόμο προς τον Άγιο Στέφανο και προς τα άλλα μοναστήρια. Εκεί λοιπόν έβαλαν όχι μία, αλλά 3 πινακίδες με 3 διαφορετικές εκδοχές του ονόματος της πόλης στα Agglika!

Δεν ξέρω αν είναι ανέκδοτο, αλλά δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα ότι κάποιοι ξένοι τουρίστες χρειάστηκε να τηλεφωνήσουν στο ξενοδοχείο τους κατά την επιστροφή από τα Μετέωρα, για να μάθουν αν μένουν στο Kalabaka ή στο Kalampaka!!!! Χαζό μου φαίνεται, αφού -προφανώς- η ελληνική ονομασία είναι παντού η ίδια, αλλά το αναφέρω ως είδηση!

Ήδη από τις πρώτες τάξεις των Αγγλικών θυμάμαι την καθηγήτρια να μου λέει ότι όπως και να το γράψω είναι σωστό. Το πρόβλημα όμως παραμένει, έστω και για λόγους περισσότερο ομοιομορφίας, παρά ορθότητας. Η λύση στο δίλλημα (ή τρίλημμα!) πάντως έχει δοθεί από παλιά, καθώς το πρόβλημα εντοπίστηκε και λέγεται Transliteration ISO! Ε, ναι, φυσικά και θα υπήρχε το ISO κάπου εκεί μέσα! Εν πάση περιπτώσει, όπως θα δείτε κι εδώ, επισήμως το ελληνικό "μπ" μεταφράζεται ως "mp", που και για μένα είναι το προφανές.

Kalampaka από δω και πέρα λοιπόν, για να μην έχουμε άλλες ...ανέκδοτες φωτογραφίες σαν την παραπάνω!

10

10 έχει σήμερα ο μήνας! Και χτες είχε 09/08/07 όπως εύστοχα παρατήρησε η sister. Σαν αντίστροφη μέτρηση ένα πράμα ρε παιδί μου! Αντίστροφη μέτρηση για τις διακοπές μου φυσικά! Μην περιμένετε όμως από μένα καραγκιοζιλίκια με reverse counters που υπάρχουν σε άααλλα blogs :-Ρ Φεύγω, καλώς εχόντων των πραγμάτων, την Τετάρτη για το νησί της Αφροδίτης, τη Μήλο.

Δεν θα ρωτήσετε που ήμουν τόσο καιρό, φαντάζομαι... Αλλά θα απαντήσω μόνος μου!! Μετά την εξεταστική που κράτησε σχεδόν 1,5 μήνα (και στην οποία διέπρεψα!) ξεκίνησαν οι ολιγοήμερες εξορμήσεις για Χαλκιδική. Το πισί μου το εγκατέλειψα. Όχι οικειοθελώς όμως. Όπως βλέπετε στη φωτογραφία του προηγούμενου post, δεν είχα άλλη επιλογή. Το σπίτι ήταν εργοτάξιο και να πάω σε ίντερνετ καφέ για να blog-άρω σίγουρα δεν έλεγε.

Ακολούθησε η Καλαμπάκα. Εκεί μιλάμε για πολλή χαλάρωση! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑραγμα με πολλά κεφαλαία άλφα! Σε αυτό συνέβαλαν ο Βασίλης και ο Φώτης (aka Ritmo Pilot και Λοχίας). Μου έδωσε μεγάλη χαρά να τους σκίζω στο τάβλι! >:-] (Ε, 'ντάξει, μην κάνετε το blog μου πεδίο μάχης τώρα!) Έλειπαν οι γάτες (γονείς) και χόρευαν τα ποντίκια! Η απόλυτη ηρεμία στο κάστρο μου (έτσι λέει ο φάδερ το σπίτι μας). Φυσικά από την ISDN της Καλαμπάκας ούτε σερφάρισμα δεν καταδέχομαι πια να κάνω. Πόσο μάλλον να κάτσω να σκεφτώ και να γράψω στο blog.

Α, δε σας είπα, στην Καμπακλάκα είπηαμε κε πολλλή αλκοχόλ! ΧΙΚ!!! Πήγαμε και στον Παπακωνσταντίνου που τραγούδησε παρέα με τον Ζουγανέλη (και μια Ρωσίδα ντυμένη στα κόκκινα - Serkova τη λέγανε...;;). Ωραίο σόου, και κάτι που δεν συμβαίνει συχνά στη μικρή μας πόλη. Όταν "κατεβάσω" τα βιντεάκια από το κινητό στο πισί, θα τα μοιραστώ μαζί σας.

Πέρασαν έτσι οι μέρες, επέστρεψα προχθές -αισίως- στη Θεσσαλονίκη και γιόρτασα χτες (στις 9 είπαμε) τα γενέθλιά μου με τους λίγους φίλους που δεν είναι σε κάποια παραλία ώσπου.........

......ΣΗΜΕΡΑ ΒΡΗΚΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ!!! 1 μήνα έψαχνα. Γύρισα όλα τα μαγαζιά της Καλαμπάκας, των Τρικάλων, της μισής Θεσσαλονίκης και τελικά (συγγνώμη Ναταλία, Φώτη, Βασίλη, Βοσκοπούλα για την ταλαιπωρία) βρήκα σήμερα που βγήκα το πρωί στην αγορά ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ! Μα τόσο δύσκολο έχει γίνει πια να βρεις ένα παπούτσι της προκοπής. Πόσο μάλλον 2 παπούτσια! (Αστειάκι!) Οι σχεδιαστές έχουν στερέψει από ιδέες. Κάποιοι λένε ότι εγώ είμαι ιδιότροπος. Χα! Προβιά στα πόδια σας ρε! Εγώ μια μέρα θα φτιάχνω τα δικά μου παπούτσια!

Λογοδιάρροια με έπιασε όμως και πρέπει να φύγω. Με περιμένουν οι γονείς που επιστρέφουν -τα πουλάκια μου- από Χαλκιδική. Θα τα λέμε για λίγες μέρες (έχω πολλά να πω) ώσπου να ξαναφύγω και ...να ξαναγυρίσω!

Υ.Γ.: Δίνω "βραβείο HTML" σε όποιον καταφέρει να μου κεντράρει το κ@λοβιντεάκι του Youtube του αποκάτω post!