Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Έτσι δε λέει ο λαός μας; Μετά από ένα μήνα (και βάλε) κατάφερα να τελειώσω το τρίτο μέρος του Voskomic. Ο χρόνος είναι λίγος και πολύτιμος αυτές τις μέρες. Διπλωματική, παράλληλη ανάπτυξη τριών(!) επεισοδίων του κόμικ, καφέδες, κλπ. ευθύνονται για την καθυστέρηση. Εύχομαι τουλάχιστον να σας αρέσει! Ελπίζω την πρωτοχρονιά να καταφέρω να έχω έτοιμο το επόμενο (και τελευταίο;;) μέρος. Άλλωστε, πλέον δουλεύω πολύ πιο γρήγορα με τη συνδρομή της μικρής μου αδερφής Εβελίνας (το καλλιτεχνικό της) που έχει αναλάβει χρέη φωτογράφου!!
28 Δεκ 2007
Voskomic - The Silencer of the Lambs (part 3)
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Έτσι δε λέει ο λαός μας; Μετά από ένα μήνα (και βάλε) κατάφερα να τελειώσω το τρίτο μέρος του Voskomic. Ο χρόνος είναι λίγος και πολύτιμος αυτές τις μέρες. Διπλωματική, παράλληλη ανάπτυξη τριών(!) επεισοδίων του κόμικ, καφέδες, κλπ. ευθύνονται για την καθυστέρηση. Εύχομαι τουλάχιστον να σας αρέσει! Ελπίζω την πρωτοχρονιά να καταφέρω να έχω έτοιμο το επόμενο (και τελευταίο;;) μέρος. Άλλωστε, πλέον δουλεύω πολύ πιο γρήγορα με τη συνδρομή της μικρής μου αδερφής Εβελίνας (το καλλιτεχνικό της) που έχει αναλάβει χρέη φωτογράφου!!
25 Δεκ 2007
Η τιμή (του βοσκού), τιμή δεν έχει
Το σκίτσο είναι από τα Άγρια Μωρά του Κώστα Μητρόπουλου, από την εφημερίδα Τα Νέα (22/12/2007). Σκέφτηκα ότι είναι σχετικό και είπα να το (ανα)δημοσιεύσω!22 Δεκ 2007
Καλά Χριστούγεννα!
Με εμφανή την έλλειψη χρόνου, γράφω απλά για να ευχηθώ στην ανιψιά μου να είναι πάντα γερή και να γεμίζει χαρά τους γονείς της (τα ξαδέρφια μου)! Το αγαπημένο ζευγάρι που είχατε "γνωρίσει" στο blog μου παλιότερα, απέκτησε χτες την πρώτη του κορούλα κι εγώ έγινα για πρώτη φορά θείος!! Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την πλήρη ανταπόκριση από το γεγονός!Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα σε όσους κάνουν τον κόπο και διαβάζουν το blog-άκι μου! Θα σας ικανοποιήσω σύντομα με το 3ο (και το 4ο!!) μέρος του Βοσκόμικ, καθώς και άλλα πράγματα που έχω στο νου μου για το νέο έτος ;-) Άλλωστε έχει περάσει ένας χρόνος από την τελευταία ανανέωση του blog...
Καλές γιορτές λοιπόν, με αγάπη και υγεία! Θα τα πούμε σύντομα!
9 Δεκ 2007
Your love alone is not enough
Ένα τραγουδάκι που μου έχει κολλήσει τελευταία. Λατρεύω την ένταση της μελωδίας των Manic Street Preachers και τη guest φωνή της Nina Persson, τραγουδίστριας των Cardigans. To αυθεντικό video clip από το YouTube δεν είναι ελεύθερο για να το κάνω embed στο blog -damn you sony!-, αλλά το βρήκα στο ...GreekTube!
Το αυθεντικό video clip
Επιπλέον, μια ζωντανή εκτέλεση...
...και μια ακουστική!
Το αυθεντικό video clip
Επιπλέον, μια ζωντανή εκτέλεση...
...και μια ακουστική!
Για όσους δεν το χόρτασαν/βαρέθηκαν, εδώ υπάρχει μια ζωντανή εκτέλεση στην οποία συμμετέχει πάλι η Νίνα (όμως το βιντεάκι δεν είναι τόσο καλής ποιότητας).
5 Δεκ 2007
Μυστικές Σελίδες & 5η Ημέρα
Ίσως οι περισσότεροι να έχετε ακούσει για το on-line παιχνίδι γρίφων που τιτλοφορείται Μυστικές Σελίδες. Ξεκίνησε πριν από 1 χρόνο και κάτι μήνες και έκτοτε έχει κερδίσει όσους ασχολήθηκαν μαζί του και δεν τα παράτησαν από την αρχή! 
Πρόκειται για μια απλή ιδέα που όμως μπορεί να σε κάνει να κολλήσεις μαζί του επικίνδυνα. Ξεκινάς από μία αρχική σελίδα, στην οποία βρίσκεται κρυμμένο το link για την επόμενη σελίδα. Αυτή περιέχει το link για την επόμενη, κ.ο.κ. Η ποικιλία των γρίφων είναι αρκετά μεγάλη, από ένα απλό κουμπί στο οποίο κάνεις κλικ και σε πάει σε μια σελίδα, μέχρι χωροαντιληπτικές και μαθηματικές ερωτήσεις που θα ακονίσουν το μυαλό.
Το είχα δει όταν πρωτοξεκίνησε και ομολογώ ότι το παράτησα πρώτον γιατί
ήταν καλοκαίρι(!) και δεύτερον γιατί δεν είχα συγκινηθεί από τη συμμετοχή του κόσμου. Όμως όσο άκουγα γι' αυτό και όσο διάβαζα για χρήστες που έφταναν στο κορυφαίο επίπεδο τόσο η ανταγωνιστική μου φύση "άναβε" και ήθελα να το ξαναδοκιμάσω. Το ξεκίνησα σήμερα ξανά με τον πρωινό καφέ μου και έφτασα με σχετικά μικρή δυσκολία στο 4ο επίπεδο (έχει συνολικά 11). 2 ερωτήσεις με δυσκόλεψα, από τις οποίες η μία με έκανε να αναζητήσω hints σε διάφορα forum.
Επειδή έχω και μια διπλωματική όμως, θα το περιορίσω σε μία-δύο σελίδες την ημέρα!! ;-)
Πάμε τώρα στην 5η Ημέρα, τη δεύτερη προσπάθεια των δημιουργών των Μυστικών Σελίδων για ένα παιχνίδι εναλλακτικής πραγματικότητας! Δεν είναι απλά παιχνίδι γρίφων, αλλά ένα παιχνίδι περιπέτειας που λαμβάνει χώρα στον πραγματικό (κυρίως ιντερνετικά) κόσμο. Αντιγράφω από το site του παιχνιδιού:
Τι είναι η 5η Ημέρα;
Μια ιστορία μυστηρίου προδοσίας και συνωμοσιών. Ένα μονοπάτι στρωμένο με γρίφους και προκλήσεις. Ένα παιχνίδι που θολώνει τις γραμμές ανάμεσα στην πραγματικότητα και το φανταστικό.
Μια μοναδική εμπειρία κατά την οποία θα εισέλθετε σε έναν κόσμο, παρακολουθήσετε μια ιστορία, συγκεντρώσετε στοιχεία, βρείτε την λύση σε γρίφους και κώδικες και στο τέλος θα κλείσετε το μάτι στην ιστορία για να ανακαλύψετε πως η ιστορία κλείνει το μάτι πίσω.
Ποια είναι η ιστορία;
Η Πέμπτη Ημέρα είναι μια διαδραστική Εμπειρία/Παιχνίδι Μυστηρίου που επικεντρώνεται στην εξαφάνιση του Γιάννη Νείλου, τραγουδιστή και ηγέτη του παγκοσμίως διάσημου συγκροτήματος Gravity Οven. Εσείς θα ανακαλύψετε τι κρύβεται πίσω απο το μυστήριο.
Και πως παίζεται η 5η Ημέρα;
Στην διάρκεια κάθε επεισοδίου θα έρθετε αντιμέτωποι με προκλήσεις και γρίφους. Οι προκλήσεις αυτές θα απαιτήσουν να επιστρατεύσετε την φαντασία και την λογική σας για να τις ξεπεράσετε. Λύνοντας κάθε γρίφο προωθείτε την ιστορία, παίρνετε περισσότερα στοιχεία και πηγαίνετε στον επόμενο γρίφο.
Διάβασα στο τελευταίο τεύχος του PC Master ένα review του παιχνιδιού από τον "πολύ" Αντρέα Τσουρινάκη (γνωστός σε όσους ασχολούνται με παιχνίδια adventures) η κριτική του οποίου ήταν ιδιαίτερα θερμή. Με παρασύρει λοιπόν να το δοκιμάσω. Όταν το κάνω θα σας πω τις εντυπώσεις μου. Πάντως το γεγονός ότι έχει στηθεί ένα τρομερό σενάριο με πραγματικούς ηθοποιούς, ιντερνετικές και πραγματικές τοποθεσίες, τηλέφωνα που σου απαντάνε, κλπ, του δίνει μεγάλη αξία! Πάρτε μια γεύση από το trailer του παιχνιδιού:
Πρόκειται για μια απλή ιδέα που όμως μπορεί να σε κάνει να κολλήσεις μαζί του επικίνδυνα. Ξεκινάς από μία αρχική σελίδα, στην οποία βρίσκεται κρυμμένο το link για την επόμενη σελίδα. Αυτή περιέχει το link για την επόμενη, κ.ο.κ. Η ποικιλία των γρίφων είναι αρκετά μεγάλη, από ένα απλό κουμπί στο οποίο κάνεις κλικ και σε πάει σε μια σελίδα, μέχρι χωροαντιληπτικές και μαθηματικές ερωτήσεις που θα ακονίσουν το μυαλό.Το είχα δει όταν πρωτοξεκίνησε και ομολογώ ότι το παράτησα πρώτον γιατί
ήταν καλοκαίρι(!) και δεύτερον γιατί δεν είχα συγκινηθεί από τη συμμετοχή του κόσμου. Όμως όσο άκουγα γι' αυτό και όσο διάβαζα για χρήστες που έφταναν στο κορυφαίο επίπεδο τόσο η ανταγωνιστική μου φύση "άναβε" και ήθελα να το ξαναδοκιμάσω. Το ξεκίνησα σήμερα ξανά με τον πρωινό καφέ μου και έφτασα με σχετικά μικρή δυσκολία στο 4ο επίπεδο (έχει συνολικά 11). 2 ερωτήσεις με δυσκόλεψα, από τις οποίες η μία με έκανε να αναζητήσω hints σε διάφορα forum.
Επειδή έχω και μια διπλωματική όμως, θα το περιορίσω σε μία-δύο σελίδες την ημέρα!! ;-)
Πάμε τώρα στην 5η Ημέρα, τη δεύτερη προσπάθεια των δημιουργών των Μυστικών Σελίδων για ένα παιχνίδι εναλλακτικής πραγματικότητας! Δεν είναι απλά παιχνίδι γρίφων, αλλά ένα παιχνίδι περιπέτειας που λαμβάνει χώρα στον πραγματικό (κυρίως ιντερνετικά) κόσμο. Αντιγράφω από το site του παιχνιδιού:
Τι είναι η 5η Ημέρα;Μια ιστορία μυστηρίου προδοσίας και συνωμοσιών. Ένα μονοπάτι στρωμένο με γρίφους και προκλήσεις. Ένα παιχνίδι που θολώνει τις γραμμές ανάμεσα στην πραγματικότητα και το φανταστικό.
Μια μοναδική εμπειρία κατά την οποία θα εισέλθετε σε έναν κόσμο, παρακολουθήσετε μια ιστορία, συγκεντρώσετε στοιχεία, βρείτε την λύση σε γρίφους και κώδικες και στο τέλος θα κλείσετε το μάτι στην ιστορία για να ανακαλύψετε πως η ιστορία κλείνει το μάτι πίσω.
Ποια είναι η ιστορία;
Η Πέμπτη Ημέρα είναι μια διαδραστική Εμπειρία/Παιχνίδι Μυστηρίου που επικεντρώνεται στην εξαφάνιση του Γιάννη Νείλου, τραγουδιστή και ηγέτη του παγκοσμίως διάσημου συγκροτήματος Gravity Οven. Εσείς θα ανακαλύψετε τι κρύβεται πίσω απο το μυστήριο.
Και πως παίζεται η 5η Ημέρα;
Στην διάρκεια κάθε επεισοδίου θα έρθετε αντιμέτωποι με προκλήσεις και γρίφους. Οι προκλήσεις αυτές θα απαιτήσουν να επιστρατεύσετε την φαντασία και την λογική σας για να τις ξεπεράσετε. Λύνοντας κάθε γρίφο προωθείτε την ιστορία, παίρνετε περισσότερα στοιχεία και πηγαίνετε στον επόμενο γρίφο.
Διάβασα στο τελευταίο τεύχος του PC Master ένα review του παιχνιδιού από τον "πολύ" Αντρέα Τσουρινάκη (γνωστός σε όσους ασχολούνται με παιχνίδια adventures) η κριτική του οποίου ήταν ιδιαίτερα θερμή. Με παρασύρει λοιπόν να το δοκιμάσω. Όταν το κάνω θα σας πω τις εντυπώσεις μου. Πάντως το γεγονός ότι έχει στηθεί ένα τρομερό σενάριο με πραγματικούς ηθοποιούς, ιντερνετικές και πραγματικές τοποθεσίες, τηλέφωνα που σου απαντάνε, κλπ, του δίνει μεγάλη αξία! Πάρτε μια γεύση από το trailer του παιχνιδιού:
24 Νοε 2007
Voskomic - The Silencer of the Lambs (part 2)
Επιστρέφω με το δεύτερο μέρος της πρώτης ιστορίας του Βοσκόμικ. Καταστάλαξα (μάλλον!) στην ονοματολογία των επεισοδίων οπότε θα δείτε μια μικρή αλλαγή και στον τίτλο του πρώτου μέρους του κόμικ.Θέλω επ' ευκαιρίας να ευχαριστήσω όλους τους καλούς ανθρώπους που βάζουν τις φωτογραφίες τους στο ίντερνετ και τις χρησιμοποιώ σαν πρώτη ύλη! Κανονικά, για να είμαι "νόμιμος" πρέπει να αναφέρω όλες τις πηγές μου, αλλά επειδή κάθε μέρος του κόμικ προκύπτει από σύνθεση και μοντάζ δεκάδων φωτογραφιών, καταλαβαίνετε ότι είναι δύσκολο.
Θα αρκεστώ λοιπόν στο να αναφέρω τρία websites από τα οποία παίρνω το 99% των φωτογραφιών. Μιλάμε για θησαυρό φωτογραφιών! Το ένα είναι το γνωστό Flickr που έχει κυρίως μη επεξεργασμένες φωτογραφίες που οι χρήστες του εθελοντικά ανεβάζουν και μοιράζουν ελεύθερα σε όλους. Το δεύτερο και πιο καλλιτεχνικό είναι το DeviantArt. Εκεί θα βρείτε κυρίως επεξεργασμένες φωτογραφίες τρομερής ποιότητας. Βρήκα μάλιστα μία φωτογραφία με υπέροχα χρώματα και φωτισμούς για την οποία ο χρήστης που την ανέβασε ισχυρίζεται ότι την επεξεργαζόταν 2 μήνες! Το τρίτο είναι το FXShare και έχει κυρίως ψηφιακές εικόνες φτιαγμένες στον υπολογιστή. Αν θελήσετε ποτέ φωτογραφίες, τώρα ξέρετε που να ψάξετε.
Όπως πάντα περιμένω σχόλια και προτάσεις για βελτίωση του κόμικ. Καλή ανάγνωση!
22 Νοε 2007
Ένα δισεκατομμύριο ερασιτέχνες!
Ένα άρθρο του Robert W. Lucky από το τεύχος Νοεμβρίου του περιοδικού Spectrum της IEEE με τίτλο A billion Amateurs. Είναι πολύ ενδιαφέρον - από τα λίγα άρθρα που κατάφερα να διαβάσω ολόκληρα σ' αυτό το περιοδικό!! Μιλάει για τη δύναμη της μάζας και τον εθελοντισμό στο ίντερνετ. Αν κάνατε τον κόπο να διαβάσετε αυτό το μικρό σχόλιό μου, συνεχίστε την ανάγνωση. Νομίζω ότι αξίζει.
I log on to the Internet from my little attic office, and I’m connected to the world, feeling both alone and part of the largest crowd ever assembled. There are a billion people out there on the Net with me.
The news is always full of the spammers, the predators, the evil hackers, and the other miscreants who would be found in any such crowd, because that’s the way news works—it mainly tells you about the bad stuff.
Today, though, I want to talk about the wonders and the enormous potential of this congregation of amateurs. I never cease to be amazed at the creativity and, yes, the generosity that has been unleashed by the social embrace of the infrastructure that we technologists created originally to connect our computers.
I love to hear from people who have found something on the Web that I’ve provided. It gives me the feeling of having reached across oceans to bestow a small gift on a stranger, thereby dispelling our common facelessness within the crowd. On the Internet there is an irresistible urge to contribute.
There are many examples today of “business” models that are enabled by our urge to be generous. I put business in quotation marks because many of the models are themselves acts of charity. Others make money only as an afterthought. I recently asked the founder of a Web site that enables people to subtitle videos what his business model was. He replied in one word: “ubiquity.”
In the current list of the 20 most popular Web sites, half have essentially all their content provided free by amateurs: MySpace, YouTube, Facebook, eBay, Craigslist, Wikipedia, Blogger, the Internet Movie Database, Photobucket, and Flickr. They’re all examples of what open-source guru Tim O’Reilly has termed an “architecture of participation.” Build it, and they will come.
I am entranced by the vision that Jimmy Wales, for example, showed in creating Wikipedia. I can’t imagine announcing that I was establishing an encyclopedia not by writing anything myself but just by letting anyone come and create entries. People would have told me I was crazy. Yet it worked so well that Wikipedia has become one of the most popular sites on earth. You don’t need to pay people to write articles—the thrill and satisfaction of contributing provides the motivation.
I imagine the legion of paid professionals in the traditional encyclopedia world looking skeptically at the Wikipedia endeavor. “Amateurs! What do they know?” Well, when there are a billion of them, they know pretty much everything. Of course, there are a lot of unpaid professionals out there, too.
Meanwhile, those billion amateurs are taking pictures of everything on the planet and placing the images on Flickr and other sites. There are thousands upon thousands of pictures of every known place, taken from all angles and under all lighting conditions. Researchers are now using those pictures to create three-dimensional images and panoramic vistas.
And those amateurs are writing blogs—an estimated 80 million of them. Who reads them all, I wonder? But never mind—what a treasure trove of living news, feelings, observations, and information! Again, researchers are pawing through the rubbish, looking for nuggets with such tools as sentiment analysis, asking questions like “Is the world relatively happy today?” The billion amateurs know the answer, and they have found their voice.
There is no lack of free labor if the smallest incentive is offered. I’ve heard it said that last year people spent 9 billion hours playing computer solitaire. (I have no idea where such a number comes from, but we’d all agree that it’s bound to be large.) In contrast, it is said that it required only 20 million hours of human labor to build the Panama Canal. So if you could offer people a game that incidentally collected information, you’d be in business, so to speak. One such game, ESP, in which contestants suggest captions for pictures that they believe will agree with captions submitted by an unknown partner, is being used to caption pictures on the Web—a job that computers are not yet capable of doing.
The Iowa Electronic Markets provide proof of “the wisdom of crowds”—the idea that everybody put together in a market is smarter than any one individual [see “Bet on It!” IEEE Spectrum, September]. There you can invest in political futures, and the vibrant market of amateurs has proven a better election predictor than the polls run ever so scientifically by professionals.
Just think: a billion people out there willing to work for nothing more than a little credit! Let the business models flow!
I log on to the Internet from my little attic office, and I’m connected to the world, feeling both alone and part of the largest crowd ever assembled. There are a billion people out there on the Net with me.
The news is always full of the spammers, the predators, the evil hackers, and the other miscreants who would be found in any such crowd, because that’s the way news works—it mainly tells you about the bad stuff.
Today, though, I want to talk about the wonders and the enormous potential of this congregation of amateurs. I never cease to be amazed at the creativity and, yes, the generosity that has been unleashed by the social embrace of the infrastructure that we technologists created originally to connect our computers.
I love to hear from people who have found something on the Web that I’ve provided. It gives me the feeling of having reached across oceans to bestow a small gift on a stranger, thereby dispelling our common facelessness within the crowd. On the Internet there is an irresistible urge to contribute.There are many examples today of “business” models that are enabled by our urge to be generous. I put business in quotation marks because many of the models are themselves acts of charity. Others make money only as an afterthought. I recently asked the founder of a Web site that enables people to subtitle videos what his business model was. He replied in one word: “ubiquity.”
In the current list of the 20 most popular Web sites, half have essentially all their content provided free by amateurs: MySpace, YouTube, Facebook, eBay, Craigslist, Wikipedia, Blogger, the Internet Movie Database, Photobucket, and Flickr. They’re all examples of what open-source guru Tim O’Reilly has termed an “architecture of participation.” Build it, and they will come.
I am entranced by the vision that Jimmy Wales, for example, showed in creating Wikipedia. I can’t imagine announcing that I was establishing an encyclopedia not by writing anything myself but just by letting anyone come and create entries. People would have told me I was crazy. Yet it worked so well that Wikipedia has become one of the most popular sites on earth. You don’t need to pay people to write articles—the thrill and satisfaction of contributing provides the motivation.
I imagine the legion of paid professionals in the traditional encyclopedia world looking skeptically at the Wikipedia endeavor. “Amateurs! What do they know?” Well, when there are a billion of them, they know pretty much everything. Of course, there are a lot of unpaid professionals out there, too.
Meanwhile, those billion amateurs are taking pictures of everything on the planet and placing the images on Flickr and other sites. There are thousands upon thousands of pictures of every known place, taken from all angles and under all lighting conditions. Researchers are now using those pictures to create three-dimensional images and panoramic vistas.
And those amateurs are writing blogs—an estimated 80 million of them. Who reads them all, I wonder? But never mind—what a treasure trove of living news, feelings, observations, and information! Again, researchers are pawing through the rubbish, looking for nuggets with such tools as sentiment analysis, asking questions like “Is the world relatively happy today?” The billion amateurs know the answer, and they have found their voice.
There is no lack of free labor if the smallest incentive is offered. I’ve heard it said that last year people spent 9 billion hours playing computer solitaire. (I have no idea where such a number comes from, but we’d all agree that it’s bound to be large.) In contrast, it is said that it required only 20 million hours of human labor to build the Panama Canal. So if you could offer people a game that incidentally collected information, you’d be in business, so to speak. One such game, ESP, in which contestants suggest captions for pictures that they believe will agree with captions submitted by an unknown partner, is being used to caption pictures on the Web—a job that computers are not yet capable of doing.
The Iowa Electronic Markets provide proof of “the wisdom of crowds”—the idea that everybody put together in a market is smarter than any one individual [see “Bet on It!” IEEE Spectrum, September]. There you can invest in political futures, and the vibrant market of amateurs has proven a better election predictor than the polls run ever so scientifically by professionals.
Just think: a billion people out there willing to work for nothing more than a little credit! Let the business models flow!
20 Νοε 2007
Chain mail
Άσχετο, αλλά η chainmail ήταν η αγαπημένη μου πανοπλία στο Diablo!! Καμία σχέση βέβαια με τα ενοχλητικά e-mail που προειδοποιούν για κομπιουτεροϊούς, αντίχριστους, χολέρες, πολέμους και εισβολές από το διάστημα αν δεν τα στείλουμε αμέσως σε εκατό φίλους μας που έκαναν το λάθος να μας δώσουν το e-mail τους.
Αυτά μέχρι χθες. Γιατί σήμερα ξημέρωσε η νέα εποχή του chain mail. Μια νέα αλυσίδα γραμμάτων κατέληξε στο γραμματοκιβώτιό μου! Όχι το ηλεκτρονικό, το άλλο, το κανονικό. Θα 'θελα να 'ξερα ποιος κακόμοιρος έκατσε και τύπωσε τόσα γράμματα για να τα στείλει σε ένα σωρό αγνώστους (η πολυκατοικία ήταν γεμάτη από δαύτα) επειδή το γράμμα που έλαβε τον διαβεβαίωνε ότι θα 'βγαζε ένα κάρο λεφτά. Το γράμμα ήταν αυτό:
ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: Μη στέλνετε τέτοια γράμματα στον κόσμο. Πέρα από το ότι, ΟΧΙ, δεν τα πιστεύουμε, έρχονται και συνεχώς τα ίδια. Εδώ και χρόνια δεν έχω δει πάνω από 14-15 διαφορετικά chain letters. Όμως τα έχω λάβει 1000000000 φορές. Λίγη πρωτοτυπία βρε παιδιά! Και τουλάχιστον αν είναι σε ηλεκτρονική μορφή αρκεί ένα delete, αλλά αυτά τα έντυπα γράμματα πιάνουν χώρο και στα σκουπίδια!
Αυτά μέχρι χθες. Γιατί σήμερα ξημέρωσε η νέα εποχή του chain mail. Μια νέα αλυσίδα γραμμάτων κατέληξε στο γραμματοκιβώτιό μου! Όχι το ηλεκτρονικό, το άλλο, το κανονικό. Θα 'θελα να 'ξερα ποιος κακόμοιρος έκατσε και τύπωσε τόσα γράμματα για να τα στείλει σε ένα σωρό αγνώστους (η πολυκατοικία ήταν γεμάτη από δαύτα) επειδή το γράμμα που έλαβε τον διαβεβαίωνε ότι θα 'βγαζε ένα κάρο λεφτά. Το γράμμα ήταν αυτό:
ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: Μη στέλνετε τέτοια γράμματα στον κόσμο. Πέρα από το ότι, ΟΧΙ, δεν τα πιστεύουμε, έρχονται και συνεχώς τα ίδια. Εδώ και χρόνια δεν έχω δει πάνω από 14-15 διαφορετικά chain letters. Όμως τα έχω λάβει 1000000000 φορές. Λίγη πρωτοτυπία βρε παιδιά! Και τουλάχιστον αν είναι σε ηλεκτρονική μορφή αρκεί ένα delete, αλλά αυτά τα έντυπα γράμματα πιάνουν χώρο και στα σκουπίδια!18 Νοε 2007
iPod Father
Όχι, δεν είναι άλλη μια έκδοση του iPod. Είναι απλά ένα πάντρεμα του παλιού με το καινούριο! Πετυχημένη μάλιστα!! Ο φάδερ είναι κι αυτός ένας -υποθέτω- ικανοποιημένος χρήστης του νέου iPod Nano. Του iPod nano της little sister Βαγγελίτσας!
Αυτό που αποτελεί θέμα για το blog δεν είναι φυσικά η παραπάνω φωτογραφία. Ο φάδερ, αν και παλιός χρήστης της τεχνολογίας πάσχει λίγο στην ταχύτητα προσαρμογής σε ένα νέο gadget.
Νέα κάμερα; Ωχ!
Νέο κινητό; Ξανά ωχ!
Νέα Windows; Ωχ, ωχ, ωχ! (καλά, αυτό το λένε πολλοί!!)
Εκεί είναι που το iPod διαφέρει. Απλότητα στη χρήση, απλά υπέροχο design και μπόλικο eye candy, συνιστούν μια απόλυτα επιτυχημένη συσκευή. Ακόμα και στα χέρια ενός πενηντάρη που απέχει από το να χαρακτηριστεί gadget-άκιας, είναι παιχνιδάκι. Έτσι δεν είναι φάδερ;
Κλείνω το αρθράκι-εγκώμιο προς το iPod με ένα σχόλιο που είχα γράψει παλιότερα στο blog του Fouster:
Ήμουν μια μέρα σε ένα κατάστημα και χάζευα mp3 players. Είχα "εντολή" από τη Βαγγελίτσα να της βρω ένα σε καλή τιμή. Το μάτι μου πήγε σε μια προσφορά συσκευής (no name) με 2GB μνήμη, με ραδιόφωνο, επαναφορτιζόμενο και τιμή 35€! Δίπλα του ήταν το (παλιό) iPod nano με το 2GB μνήμης, χωρίς ραδιόφωνο και με τιμή τουλάχιστον 100€ παραπάνω από το άλλο! Ε, λέω μέσα μου... "Εγώ θα 'παιρνα το iPod"! Αν κάποιος πει ότι είμαι θύμα του marketing της Apple, ας τολμήσει να το συγκρίνει με οποιοδήποτε άλλο mp3 player. Εδικά αν έχεις κάποιον να σου το φέρει από Αμερική (=γενναία έκπτωση) δεν υπάρχει λόγος να το σκέφτεσαι.
Καλοδούλευτο Βαγγελίτσα! Thank you Fouster!
Αυτό που αποτελεί θέμα για το blog δεν είναι φυσικά η παραπάνω φωτογραφία. Ο φάδερ, αν και παλιός χρήστης της τεχνολογίας πάσχει λίγο στην ταχύτητα προσαρμογής σε ένα νέο gadget.Νέα κάμερα; Ωχ!
Νέο κινητό; Ξανά ωχ!
Νέα Windows; Ωχ, ωχ, ωχ! (καλά, αυτό το λένε πολλοί!!)
Εκεί είναι που το iPod διαφέρει. Απλότητα στη χρήση, απλά υπέροχο design και μπόλικο eye candy, συνιστούν μια απόλυτα επιτυχημένη συσκευή. Ακόμα και στα χέρια ενός πενηντάρη που απέχει από το να χαρακτηριστεί gadget-άκιας, είναι παιχνιδάκι. Έτσι δεν είναι φάδερ;
Κλείνω το αρθράκι-εγκώμιο προς το iPod με ένα σχόλιο που είχα γράψει παλιότερα στο blog του Fouster:
Ήμουν μια μέρα σε ένα κατάστημα και χάζευα mp3 players. Είχα "εντολή" από τη Βαγγελίτσα να της βρω ένα σε καλή τιμή. Το μάτι μου πήγε σε μια προσφορά συσκευής (no name) με 2GB μνήμη, με ραδιόφωνο, επαναφορτιζόμενο και τιμή 35€! Δίπλα του ήταν το (παλιό) iPod nano με το 2GB μνήμης, χωρίς ραδιόφωνο και με τιμή τουλάχιστον 100€ παραπάνω από το άλλο! Ε, λέω μέσα μου... "Εγώ θα 'παιρνα το iPod"! Αν κάποιος πει ότι είμαι θύμα του marketing της Apple, ας τολμήσει να το συγκρίνει με οποιοδήποτε άλλο mp3 player. Εδικά αν έχεις κάποιον να σου το φέρει από Αμερική (=γενναία έκπτωση) δεν υπάρχει λόγος να το σκέφτεσαι.
Καλοδούλευτο Βαγγελίτσα! Thank you Fouster!
14 Νοε 2007
Voskomic - The Silencer of the Lambs (part 1)
Υ.Γ.: Θέλω να τονίσω ότι οι χαρακτήρες που παρελαύνουν και θα παρελάσουν σε αυτό το κόμικ δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την πραγματικότητα και είναι δημιουργήματα της φαντασίας του συγγραφέα!8 Νοε 2007
Χωρίς PC μπορώ, χωρίς ίντερνετ όχι!
Δηλαδή έμεινα χωρίς ίντερνετ για σχεδόν μια ολόκληρη μέρα (σε μένα στις 8:00 το απόγευμα ήρθε) επειδή του 'ρθε του "τσομπάνου" να σκάψει χαντάκι πάνω από μια οπτική ίνα;; Δεν το δέχομαι! Ήθελα να φταίει κάποιος ανώτερος, για να μπορώ να βρίσω ελεύθερα! Έστω, να κρύβεται πίσω από το συμβάν μια παγκόσμια συνωμοσία...Anyway, τέλος καλό, όλα καλά! Πάω να διαβάσω τα πρωινά νέα...!!
5 Νοε 2007
Για imagine...
Για φαντάσου πρόσωπα που σου ξυπνάνε αναμνήσεις από το χτες (και το προχτές) να σου κρατάνε συντροφιά με τον τρόπο τους καθημερινά...
Θυμάσαι τους Α.Μ.Α.Ν. που κάποτε κάνανε κομφούζιο σαν μικρά καθάρματα, αλλά εδώ και καιρό λείπουν από την TV;
Θυμάσαι το Σκύλο που τόσα χρόνια είχες συνηθίσει στον 1055 Rock, αλλά εδώ και λίγο καιρό κι αυτός σιώπησε (ραδιοφωνικά μόνο);
Ακόμα και οι ανυποψίαστοι θα έχετε καταλάβει που το πηγαίνω το πράμα. Άλλωστε, όπως παρατήρησα μόλις πριν λίγα λεπτά, η είδηση έχει ανακοινωθεί εδώ και μέρες: ο σταθμός που άκουγα τους τελευταίους 2-3 μήνες στη Θεσσαλονίκη, ο 89.7, άλλαξε όνομα, πρόγραμμα και πρόσωπα! Τέλος για τον Studio 5. Νέα αρχή για τον Imagine παρέα με τον Αντώνη Κανάκη, το Γιάννη Σερβετά και το Στάθη "Σκύλο" Παναγιωτόπουλο! Δύσκολα θα αλλάξω σταθμό πια. Αξίζει να τους ακούσετε.
Αυτή είναι η σελίδα του σταθμού, ενώ εδώ τον ακούτε ιντερνετικά. Καλή ακρόαση!
Θυμάσαι τους Α.Μ.Α.Ν. που κάποτε κάνανε κομφούζιο σαν μικρά καθάρματα, αλλά εδώ και καιρό λείπουν από την TV;
Θυμάσαι το Σκύλο που τόσα χρόνια είχες συνηθίσει στον 1055 Rock, αλλά εδώ και λίγο καιρό κι αυτός σιώπησε (ραδιοφωνικά μόνο);
Ακόμα και οι ανυποψίαστοι θα έχετε καταλάβει που το πηγαίνω το πράμα. Άλλωστε, όπως παρατήρησα μόλις πριν λίγα λεπτά, η είδηση έχει ανακοινωθεί εδώ και μέρες: ο σταθμός που άκουγα τους τελευταίους 2-3 μήνες στη Θεσσαλονίκη, ο 89.7, άλλαξε όνομα, πρόγραμμα και πρόσωπα! Τέλος για τον Studio 5. Νέα αρχή για τον Imagine παρέα με τον Αντώνη Κανάκη, το Γιάννη Σερβετά και το Στάθη "Σκύλο" Παναγιωτόπουλο! Δύσκολα θα αλλάξω σταθμό πια. Αξίζει να τους ακούσετε.
Αυτή είναι η σελίδα του σταθμού, ενώ εδώ τον ακούτε ιντερνετικά. Καλή ακρόαση!
31 Οκτ 2007
22 Οκτ 2007
Μόλις το συνειδητοποίησα...
Ο Παναγιώτης είναι στην Καλιφόρνια (L.A.)Ο Γιάννης είναι στη Σουηδία (Στοκχόλμη)
Ο Στέφανος είναι στην Αγγλία (Μπρίστολ)
Ο Νίκος είναι στη Ρουμανία
...κι εγώ...
Καλησπέρα από Καλαμπάκα :-(
Υ.Γ.: Τουλάχιστον να βγει και το τελευταίο μου μάθημα για να πάω στ' αστέρια!!
17 Οκτ 2007
Το (κρύο) ανέκδοτο της ημέρας
Από πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή:
- Πάλι ακρίβυνε το πετρέλαιο. Ξεπέρασε τα 88 δολάρια το βαρέλι.
- Να τα εκατοστήσει!
Δεν σας τη δίνει ώρες ώρες που απλά μένουμε αμέτοχοι και ανήμποροι(;) μπροστά σε γεγονότα που επηρεάζουν τη ζωή μας;
Κατά τ' άλλα, καλή μας μέρα!
- Πάλι ακρίβυνε το πετρέλαιο. Ξεπέρασε τα 88 δολάρια το βαρέλι.
- Να τα εκατοστήσει!
Δεν σας τη δίνει ώρες ώρες που απλά μένουμε αμέτοχοι και ανήμποροι(;) μπροστά σε γεγονότα που επηρεάζουν τη ζωή μας;Κατά τ' άλλα, καλή μας μέρα!
14 Οκτ 2007
Όταν κοιτάς από ψηλά
Θα μπω κατευθείαν στο ψητό! Το Google Earth, δεν μπορεί, θα το γνωρίζετε. Έχω γράψει γι' αυτό και στο παρελθόν. H επίσης γνωστή Microsoft εδώ και χρόνια ανταγωνίζεται τις καινοτομίες της Google, την οποία θεωρεί κύριο "αντίπαλό" της. Στα πλαίσια αυτού του καθ' όλα υγιούς ανταγωνισμού, ανακοίνωσε πρόσφατα την on line υπηρεσία Local Live, η οποία κάνει ό,τι και το Google Earth (ή η αντίστοιχη web έκδοσή του, το Google Maps) με κάποιες άκρως ...ενδιαφέρουσες επιπλέον ικανότητες!
Εδώ και έναν περίπου χρόνο (αν δεν κάνω λάθος) η Google μας έδωσε τη δυνατότητα για ακόμη μεγαλύτερο ζουμ πάνω από τα κεφάλια μας, μέσω δορυφόρου πάντα. Μάλιστα επέκτεινε τη δυνατότητα αυτή σε περιοχές της Ελλάδας που άλλοτε έβλεπες "καθαρά" μόνο από ύψος 20 χιλιομέτρων. Σε πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα, τα Τρίκαλα, κ.ά. μπορείς να διακρίνεις ακόμα και αυτοκίνητα στους δρόμους!
Μέχρι τώρα δεν είπα κάτι καινούριο, έτσι; Προχθές, σε μια σύντομη περιήγηση στο Local Live, λίγο πριν απογοητευτώ αφού το ζουμ ήταν απογοητευτικό, είδα ένα κουμπάκι που έγραφε "Bird's Eye View". Μανιακός κλίκερ καθώς είμαι, το πάτησα! Και ξαφνικά...
...Χαμός! Έπαθα πλάκα! Πήγα πάνω από το σπίτι που μένω στη Θεσσαλονίκη και σχεδόν με αντίκρισα από τη βεράντα! Δεν κάνω πλάκα. Μπορείς να φτάσεις σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι σου! Τρομακτικό, αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για ένα δωρεάν site στο οποίο μπορεί να μπει ο οποιοσδήποτε. Φανταστείτε τώρα τι εικόνες μπορεί να έχει από το σπίτι σας κάποιος που έχει πρόσβαση σε στρατιωτικούς δορυφόρους. Θεωρίες συνωμοσίας... ;-)
Ιδού μερικές φωτογραφίες για σύγκριση των 2 εφαρμογών:
Εδώ και έναν περίπου χρόνο (αν δεν κάνω λάθος) η Google μας έδωσε τη δυνατότητα για ακόμη μεγαλύτερο ζουμ πάνω από τα κεφάλια μας, μέσω δορυφόρου πάντα. Μάλιστα επέκτεινε τη δυνατότητα αυτή σε περιοχές της Ελλάδας που άλλοτε έβλεπες "καθαρά" μόνο από ύψος 20 χιλιομέτρων. Σε πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα, τα Τρίκαλα, κ.ά. μπορείς να διακρίνεις ακόμα και αυτοκίνητα στους δρόμους!
Μέχρι τώρα δεν είπα κάτι καινούριο, έτσι; Προχθές, σε μια σύντομη περιήγηση στο Local Live, λίγο πριν απογοητευτώ αφού το ζουμ ήταν απογοητευτικό, είδα ένα κουμπάκι που έγραφε "Bird's Eye View". Μανιακός κλίκερ καθώς είμαι, το πάτησα! Και ξαφνικά...
...Χαμός! Έπαθα πλάκα! Πήγα πάνω από το σπίτι που μένω στη Θεσσαλονίκη και σχεδόν με αντίκρισα από τη βεράντα! Δεν κάνω πλάκα. Μπορείς να φτάσεις σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι σου! Τρομακτικό, αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για ένα δωρεάν site στο οποίο μπορεί να μπει ο οποιοσδήποτε. Φανταστείτε τώρα τι εικόνες μπορεί να έχει από το σπίτι σας κάποιος που έχει πρόσβαση σε στρατιωτικούς δορυφόρους. Θεωρίες συνωμοσίας... ;-)
Ιδού μερικές φωτογραφίες για σύγκριση των 2 εφαρμογών:
Τουλάχιστον μπορούμε πια να κοιμόμαστε ήσυχοι. Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε μήπως μας παρακολουθούν. Είναι πλέον σίγουρο ότι το κάνουν.
8 Οκτ 2007
Καλημέρα!
Έτσι απλά, χωρίς λόγο, είπα να κάνω ένα (ακόμα) μικρό face lifting στο blog-άκι μου! Ευχαριστώ τον αξάδερφο Cybergoulion για την ευγενική χορηγία του νέου λογοτύπου του βοσκολογίου! Σας αφήνω όμως. Πάω να δω αν βγήκε κανένα μάθημα. Και μετά διάβασμα... Έχομεν και μιαν διπλωματικήν βλέπετε. Θα σας πω γι' αυτήν άλλη φορά όμως!
Υ.Γ.1: Διάβασα το πρωί ένα άρθρο που μέσες-άκρες λέει ότι, μετά από τελευταία πειράματα, η θεωρία της σταθερής ταχύτητας του φωτός (c=3x108m/s) αμφισβητείται. Στην επιστήμη υπάρχουν άπειρες ανατροπές θεωριών. Αλλά αυτή, αν μιλάμε όντως για ανατροπή, είναι υψίστης σημασίας!! Δείτε εδώ το άρθρο.
Υ.Γ.2: Έξω βρέχει και μου τη δίνει!
Υ.Γ.3: Το πρασινάκι στη μπάρα αριστερά δεν είναι πάααρα πολύ έντονο, ε;
Υ.Γ.1: Διάβασα το πρωί ένα άρθρο που μέσες-άκρες λέει ότι, μετά από τελευταία πειράματα, η θεωρία της σταθερής ταχύτητας του φωτός (c=3x108m/s) αμφισβητείται. Στην επιστήμη υπάρχουν άπειρες ανατροπές θεωριών. Αλλά αυτή, αν μιλάμε όντως για ανατροπή, είναι υψίστης σημασίας!! Δείτε εδώ το άρθρο.
Υ.Γ.2: Έξω βρέχει και μου τη δίνει!
Υ.Γ.3: Το πρασινάκι στη μπάρα αριστερά δεν είναι πάααρα πολύ έντονο, ε;
7 Οκτ 2007
Της εξεταστικής και της σιωπής μου τέλος
Το κείμενο που ακολουθεί το μεταφέρω αυτούσιο από ένα σκισμένο φύλλο χαρτιού στο οποίο κατέθεσα τις σκέψεις μου μια μουντή μέρα εξεταστικής που καθόμουν στη βιβλιοθήκη πάνω από τα βιβλία μου, αλλά το μυαλό αρνούνταν να δεχτεί άλλη γνώση... Δεν βρήκε όμως ποτέ τον δρόμο προς το ...τυπογραφείο! Καλή ανάγνωση (προσοχή, είχα πολλά να πω!!):
Κεφάλαιο 19
Κυκλώματα Δεύτερης Τάξης
Μερικές φορές θεωρώ καλό να σπας τη σιωπή σου, ακόμα κι αν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις. Έστω σαν μια ανάγκη εξωτερίκευσης συναισθημάτων και σκέψεων, ένα "σκέφτομαι και γράφω" χωρίς ανόητα θέματα όπως το βιβλίο της Γλώσσας του Δημοτικού, μια προσπάθεια εναλλακτικής επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Έστω σαν ένα "Ευχαριστώ" στον αναγνώστη που θα επισκεφτεί αυτό το blog και θα πει ..."ας το διαβάσω"!
Εξεταστική είναι η μαγική λέξη που ψάχνετε, όσοι με ψάχνετε! Δέκα μέρες από σήμερα έμειναν για να τελειώσει η τελευταία (θέλω να ελπίζω) εξεταστική ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ, τουλάχιστον σε προπτυχιακό επίπεδο. Αρκετές μέρες για να μου βγει το λάδι διαβάζοντας Κυκλώματα.
Αφού λοιπόν είχα λίγο χρόνο, κάπου ανάμεσα στο πρωινό και στο απογευματινό 3ωρο διαβάσματος (6 ώρες δεν είναι πολλές, αλλά αν διαβάζεις Κυκλώματα ΙΙΙ προλαβαίνεις να κάψεις "φλάντζα" στο μισάωρο) έκανα διάφορα άκρως ενδιαφέροντα(;) και μη δημιουργικά, αλλά πάντα ευχάριστα πράγματα!
South Park
Είδα ένα επεισόδιο South Park με τίτλο "2 days before the day after tomorrow". Πολύ γέλιο και προβληματισμός ταυτόχρονα.
Το SP έχει φτάσει αισίως στην 11η σαιζόν του και είναι καλύτερο από ποτέ! Ακόμα πιο καυστικό χιούμορ με κριτική σε όλα τα κακώς κείμενα σε επίπεδο πολιτικό, κοινωνικό, επιστημονικό, θρησκευτικό, κλπ, ενώ λείπουν πια οι ακρότητες που το έκαναν κάποτε χυδαίο.
Αυτό το επεισόδιο αφορά ένα "ατύχημα" που κάνουν τα πιτσιρίκια και οδηγεί στην πλημμύρα ενός χωριού. Οι επιστήμονες, μετά από ενδελεχή έρευνα, κατηγορούν για την πλημμύρα το... global warming! Πολλά ευτράπελα συμβαίνουν, πηγή γέλιου και τροφή για σκέψη.
Trailers
Σε μια από τις καθημερινές αναζητήσεις στο Google, ψάχνοντας κάτι σχετικό με το Vietnam που είδα στην TV, έπεσα πάνω σε ένα trailer του ...John Rambo! Έλεος!! OMG, have mercy on our poor souls! Μετά το Rocky Balboa (=Rocky Νο. 125) ο παππούς του Stalone αποφάσισε να γυρίσει ΚΙ ΑΛΛΟ Rambo! Όχι ότι δε μου άρεσαν τα 3 πρώτα, αλλά έχω κουραστεί να βλέπω 20 χρόνια μετά μια άμορφη μάζα μυών (και ρυτίδων) να προσπαθεί να το παίξει ζόρικος όπως στο "πρώτο αίμα". Στο ίδιο μήκος κύματος και το "Live free or die hard" (ή αλλιώς Πολύ σκληρός για να πεθάνει 4). To Hollywood ξέμεινε από ιδέες (προ πολλού) και το 'ριξε ξανά στα remakes. Έρχονται ακόμα νέος Indiana Jones (το περιμένω πως και πως), κι άλλο Jurassic Park, κι άλλος Εξολοθρευτής, κι άλλο X-Files, κι άλλο......
Τουλάχιστον υπάρχουν τα κόμικ για κάτι διαφορετικό. Εν αναμονή του Ironman, του νέου Batman, του νέου X-Men (δεν έχει ανακοινωθεί επισήμως), κλπ. Πολλά από αυτά υπάρχουν σε trailer στο Movies For The Masses, ένα πολύ ωραίο blog-άκι, ελληνικό παρακαλώ, ενημερωμένο με ταινίες για όλα τα γούστα.
To Google τελευταία με απογοητεύει όλο και περισσότερο, όχι μόνο λόγω εσφαλμένων αποτελεσμάτων, αλλά επειδή έχει αποκτήσει κάποια χούγια που δεν είχε. "Έξυπνη" αυτόματη συμπλήρωση αναζήτησης το λένε αυτοί, παρακολούθηση προτιμήσεων το λέω εγώ. Προσπάθεια για ορθότερα αποτελέσματα το λένε αυτοί, προσπάθεια για καλύτερα στοχευμένες διαφημίσεις λέω εγώ. Οπότε ξαφνικά ανάβει πάνω από το κεφάλι μου ένα λαμπάκι!
Κάπου είχα ακούσει για ένα web browser ονόματι Torpak (πλέον λέγεται xB Browser), βασισμένο στον Firefox 1.5 με δυνατότητες ανωνυμοποίησης. Έψαξα γι' αυτόν και βρήκα την τελευταία του έκδοση που βασίζεται αισίως στον Firefox 2.0.0.6. Μετά από μια δοκιμή μισής ώρας ...τον απεγκατέστησα! Ο λόγος; Είναι εκνευριστικά αργός. Σε μια εποχή που τα πάντα κινούνται τόσο γρήγορα, που ο χρήστης είναι απίθανο να καθήσει και να διαβάσει ένα κείμενο μεγάλο σαν αυτό, που αν ένα βιντεάκι στο YouTube είναι μεγαλύτερο από 30" ψάχνεις για το fast forward, ε, θες τουλάχιστον το σερφάρισμα να μην αργεί. Αυτό όμως έιναι το αντίτιμο που πρέπει να πληρώσεις για όλα τα καλούδια που προσφέρει: αλλάζει την IP με την οποία φαίνεσαι στο ίντερνετ, εξομοιώνει όποιον browser θέλεις, ενώ δεν λερώνει (δεν αφήνει ίχνη στα site που επισκέπτεσαι)! Καλό λοιπόν, αλλά μόνο για όσους τον χρειάζονται.
Sam & Max
Οι παλιοί (Σταύρεεε) θα θυμούνται το Sam & Max Hit The Road, ένα κλασικό παιχνίδι adventure του 1993 που κυκλοφόρησε για DOS και MAC (από τότε έχει να βγει παιχνίδι για Mac :-Ρ). ΕΥΤΥΧΩΣ ο δημιουργός του, Steve Purcell, σε αντίθεση με την επικρατούσα τάση ΔΙΑΤΗΡΗΣΕ τα δικαιώματα του παιχνιδιού και έφτιαξε μια νέα σειρά 6 επεισοδίων. Πανέξυπνο χιούμορ, απίθανοι χαρακτήρες (πρέπει να δείτε τον τρελάρα Max) που πετάνε τη μια ατάκα μετά την άλλη με σχόλια που αγγίζουν κάθε θέμα.
Έπαιξα τα 2 πρώτα επεισόδια που αφορούν την ύπνωση (το 1ο μέσω της πλύσης εγκεφάλου από τον "κακό" της υπόθεσης και το 2ο μέσω της αποβλάκωσης της τηλεόρασης). Λίγο μικρά σε μέγεθος (το 2ο μου πήρε λιγότερο από 3 ώρες) οπότε είναι βολικά και για περίοδο εξεταστικής ή εντατικής δουλειάς! ;-) Επίσης είναι πολύ φτηνά, μόνο 8,95€ το καθένα. Δείτε τα!
Αυτά είχα να πω. Μάλλον κατέληξα άθελά μου στο πιο μακροσκελές post που έχω κάνει. Ας είναι. Μικρός δεν μπορούσα με τίποτα να γράψω πάνω από μισή σελίδα έκθεσης, οπότε μου 'ρχονται όλα μαζεμένα! Καλό βράδυ σε όποιον διαβάσει όλα αυτά!
Μερικές φορές θεωρώ καλό να σπας τη σιωπή σου, ακόμα κι αν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις. Έστω σαν μια ανάγκη εξωτερίκευσης συναισθημάτων και σκέψεων, ένα "σκέφτομαι και γράφω" χωρίς ανόητα θέματα όπως το βιβλίο της Γλώσσας του Δημοτικού, μια προσπάθεια εναλλακτικής επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Έστω σαν ένα "Ευχαριστώ" στον αναγνώστη που θα επισκεφτεί αυτό το blog και θα πει ..."ας το διαβάσω"!
Εξεταστική είναι η μαγική λέξη που ψάχνετε, όσοι με ψάχνετε! Δέκα μέρες από σήμερα έμειναν για να τελειώσει η τελευταία (θέλω να ελπίζω) εξεταστική ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ, τουλάχιστον σε προπτυχιακό επίπεδο. Αρκετές μέρες για να μου βγει το λάδι διαβάζοντας Κυκλώματα.
Αφού λοιπόν είχα λίγο χρόνο, κάπου ανάμεσα στο πρωινό και στο απογευματινό 3ωρο διαβάσματος (6 ώρες δεν είναι πολλές, αλλά αν διαβάζεις Κυκλώματα ΙΙΙ προλαβαίνεις να κάψεις "φλάντζα" στο μισάωρο) έκανα διάφορα άκρως ενδιαφέροντα(;) και μη δημιουργικά, αλλά πάντα ευχάριστα πράγματα!
South Park
Είδα ένα επεισόδιο South Park με τίτλο "2 days before the day after tomorrow". Πολύ γέλιο και προβληματισμός ταυτόχρονα.Το SP έχει φτάσει αισίως στην 11η σαιζόν του και είναι καλύτερο από ποτέ! Ακόμα πιο καυστικό χιούμορ με κριτική σε όλα τα κακώς κείμενα σε επίπεδο πολιτικό, κοινωνικό, επιστημονικό, θρησκευτικό, κλπ, ενώ λείπουν πια οι ακρότητες που το έκαναν κάποτε χυδαίο.
Αυτό το επεισόδιο αφορά ένα "ατύχημα" που κάνουν τα πιτσιρίκια και οδηγεί στην πλημμύρα ενός χωριού. Οι επιστήμονες, μετά από ενδελεχή έρευνα, κατηγορούν για την πλημμύρα το... global warming! Πολλά ευτράπελα συμβαίνουν, πηγή γέλιου και τροφή για σκέψη.
Trailers
Σε μια από τις καθημερινές αναζητήσεις στο Google, ψάχνοντας κάτι σχετικό με το Vietnam που είδα στην TV, έπεσα πάνω σε ένα trailer του ...John Rambo! Έλεος!! OMG, have mercy on our poor souls! Μετά το Rocky Balboa (=Rocky Νο. 125) ο παππούς του Stalone αποφάσισε να γυρίσει ΚΙ ΑΛΛΟ Rambo! Όχι ότι δε μου άρεσαν τα 3 πρώτα, αλλά έχω κουραστεί να βλέπω 20 χρόνια μετά μια άμορφη μάζα μυών (και ρυτίδων) να προσπαθεί να το παίξει ζόρικος όπως στο "πρώτο αίμα". Στο ίδιο μήκος κύματος και το "Live free or die hard" (ή αλλιώς Πολύ σκληρός για να πεθάνει 4). To Hollywood ξέμεινε από ιδέες (προ πολλού) και το 'ριξε ξανά στα remakes. Έρχονται ακόμα νέος Indiana Jones (το περιμένω πως και πως), κι άλλο Jurassic Park, κι άλλος Εξολοθρευτής, κι άλλο X-Files, κι άλλο......
Τουλάχιστον υπάρχουν τα κόμικ για κάτι διαφορετικό. Εν αναμονή του Ironman, του νέου Batman, του νέου X-Men (δεν έχει ανακοινωθεί επισήμως), κλπ. Πολλά από αυτά υπάρχουν σε trailer στο Movies For The Masses, ένα πολύ ωραίο blog-άκι, ελληνικό παρακαλώ, ενημερωμένο με ταινίες για όλα τα γούστα.
To Google τελευταία με απογοητεύει όλο και περισσότερο, όχι μόνο λόγω εσφαλμένων αποτελεσμάτων, αλλά επειδή έχει αποκτήσει κάποια χούγια που δεν είχε. "Έξυπνη" αυτόματη συμπλήρωση αναζήτησης το λένε αυτοί, παρακολούθηση προτιμήσεων το λέω εγώ. Προσπάθεια για ορθότερα αποτελέσματα το λένε αυτοί, προσπάθεια για καλύτερα στοχευμένες διαφημίσεις λέω εγώ. Οπότε ξαφνικά ανάβει πάνω από το κεφάλι μου ένα λαμπάκι!
Κάπου είχα ακούσει για ένα web browser ονόματι Torpak (πλέον λέγεται xB Browser), βασισμένο στον Firefox 1.5 με δυνατότητες ανωνυμοποίησης. Έψαξα γι' αυτόν και βρήκα την τελευταία του έκδοση που βασίζεται αισίως στον Firefox 2.0.0.6. Μετά από μια δοκιμή μισής ώρας ...τον απεγκατέστησα! Ο λόγος; Είναι εκνευριστικά αργός. Σε μια εποχή που τα πάντα κινούνται τόσο γρήγορα, που ο χρήστης είναι απίθανο να καθήσει και να διαβάσει ένα κείμενο μεγάλο σαν αυτό, που αν ένα βιντεάκι στο YouTube είναι μεγαλύτερο από 30" ψάχνεις για το fast forward, ε, θες τουλάχιστον το σερφάρισμα να μην αργεί. Αυτό όμως έιναι το αντίτιμο που πρέπει να πληρώσεις για όλα τα καλούδια που προσφέρει: αλλάζει την IP με την οποία φαίνεσαι στο ίντερνετ, εξομοιώνει όποιον browser θέλεις, ενώ δεν λερώνει (δεν αφήνει ίχνη στα site που επισκέπτεσαι)! Καλό λοιπόν, αλλά μόνο για όσους τον χρειάζονται.
Sam & Max
Οι παλιοί (Σταύρεεε) θα θυμούνται το Sam & Max Hit The Road, ένα κλασικό παιχνίδι adventure του 1993 που κυκλοφόρησε για DOS και MAC (από τότε έχει να βγει παιχνίδι για Mac :-Ρ). ΕΥΤΥΧΩΣ ο δημιουργός του, Steve Purcell, σε αντίθεση με την επικρατούσα τάση ΔΙΑΤΗΡΗΣΕ τα δικαιώματα του παιχνιδιού και έφτιαξε μια νέα σειρά 6 επεισοδίων. Πανέξυπνο χιούμορ, απίθανοι χαρακτήρες (πρέπει να δείτε τον τρελάρα Max) που πετάνε τη μια ατάκα μετά την άλλη με σχόλια που αγγίζουν κάθε θέμα.Έπαιξα τα 2 πρώτα επεισόδια που αφορούν την ύπνωση (το 1ο μέσω της πλύσης εγκεφάλου από τον "κακό" της υπόθεσης και το 2ο μέσω της αποβλάκωσης της τηλεόρασης). Λίγο μικρά σε μέγεθος (το 2ο μου πήρε λιγότερο από 3 ώρες) οπότε είναι βολικά και για περίοδο εξεταστικής ή εντατικής δουλειάς! ;-) Επίσης είναι πολύ φτηνά, μόνο 8,95€ το καθένα. Δείτε τα!
Αυτά είχα να πω. Μάλλον κατέληξα άθελά μου στο πιο μακροσκελές post που έχω κάνει. Ας είναι. Μικρός δεν μπορούσα με τίποτα να γράψω πάνω από μισή σελίδα έκθεσης, οπότε μου 'ρχονται όλα μαζεμένα! Καλό βράδυ σε όποιον διαβάσει όλα αυτά!
26 Σεπ 2007
Αιώνιο... έλεος!
Μεταφέρω (μην παραπονιέστε, απλά δεν έχω χρόνο να γράψω τα δικά μου!) από το in.gr.
Ιδιαιτέρως «θερμή» διαφαίνεται και η φετινή ακαδημαϊκή χρονιά, καθώς οι πρώτες... παρενέργειες από την εφαρμογή του νέου νόμου-πλαισίου για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ έκαναν ήδη την εμφάνισή τους. Σε πρώτη φάση, πολλές αντιδράσεις εγείρει η εφαρμογή σε διάφορα τμήματα της διάταξης με την οποία μπαίνει «φρένο» στο καθεστώς των «αιώνιων» φοιτητών.
Όπως σημειώνει την Τετάρτη η εφημερίδα Έθνος, πολλά τμήματα ενημέρωσαν ήδη με προσωπικές επιστολές φοιτητές και σπουδαστές που έχουν ξεπεράσει το όριο σπουδών και τους ζητούν να δηλώσουν εάν θέλουν να συνεχίσουν ή όχι τις σπουδές τους.
Όσοι δεν απαντούν, διαγράφονται από τα μητρώα των τμημάτων, ενώ όσοι δηλώσουν ότι επιθυμούν να συνεχίσουν, προβλέπεται από το νέο νόμο ότι θα έχουν στη διάθεσή τους άλλα πέντε ακαδημαϊκά έτη.
Τέτοιες επιστολές έχουν σταλεί ήδη από το Πολυτεχνείο της Κρήτης, το ΤΕΙ Λάρισας (οι φοιτητές προχώρησαν σε κατάληψη της διοίκησης) και από ένα τμήμα του ΑΠΘ. Σε ανάλογες κινήσεις προσανατολίζονται δεκάδες ακόμη τμήματα.
Η εκκαθάριση αυτή υπολογίζεται ότι αφορά περίπου 200-250.000 «αιώνιους» φοιτητές, αφού περίπου τόσοι υπολογίζονται ότι είναι εκείνοι που έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το όριο σπουδών τους.
Μαμά, μπαμπά, αν έρθει κανένα χαρτί με αποστολέα το ΥΠ.Ε.Π.Θ. απλά σκίστε το!!
Υ.Γ.: Αναρωτιέμαι αν μπορούν οι "αιώνιοι" να κινηθούν δικαστικά εναντίον του υπουργείου: Ψυχική οδύνη, ηθική αυτουργία σε πιθανή απόπειρα αυτοκτονίας, εκφοβισμός και απειλή κατά της (φοιτητικής) ζωής... Δεν είναι και λίγα για να καταδικαστούν μερικοί μερικοί ...στην πυρά!!!
Ιδιαιτέρως «θερμή» διαφαίνεται και η φετινή ακαδημαϊκή χρονιά, καθώς οι πρώτες... παρενέργειες από την εφαρμογή του νέου νόμου-πλαισίου για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ έκαναν ήδη την εμφάνισή τους. Σε πρώτη φάση, πολλές αντιδράσεις εγείρει η εφαρμογή σε διάφορα τμήματα της διάταξης με την οποία μπαίνει «φρένο» στο καθεστώς των «αιώνιων» φοιτητών.
Όπως σημειώνει την Τετάρτη η εφημερίδα Έθνος, πολλά τμήματα ενημέρωσαν ήδη με προσωπικές επιστολές φοιτητές και σπουδαστές που έχουν ξεπεράσει το όριο σπουδών και τους ζητούν να δηλώσουν εάν θέλουν να συνεχίσουν ή όχι τις σπουδές τους.
Όσοι δεν απαντούν, διαγράφονται από τα μητρώα των τμημάτων, ενώ όσοι δηλώσουν ότι επιθυμούν να συνεχίσουν, προβλέπεται από το νέο νόμο ότι θα έχουν στη διάθεσή τους άλλα πέντε ακαδημαϊκά έτη.
Τέτοιες επιστολές έχουν σταλεί ήδη από το Πολυτεχνείο της Κρήτης, το ΤΕΙ Λάρισας (οι φοιτητές προχώρησαν σε κατάληψη της διοίκησης) και από ένα τμήμα του ΑΠΘ. Σε ανάλογες κινήσεις προσανατολίζονται δεκάδες ακόμη τμήματα.
Η εκκαθάριση αυτή υπολογίζεται ότι αφορά περίπου 200-250.000 «αιώνιους» φοιτητές, αφού περίπου τόσοι υπολογίζονται ότι είναι εκείνοι που έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το όριο σπουδών τους.
Μαμά, μπαμπά, αν έρθει κανένα χαρτί με αποστολέα το ΥΠ.Ε.Π.Θ. απλά σκίστε το!!
Υ.Γ.: Αναρωτιέμαι αν μπορούν οι "αιώνιοι" να κινηθούν δικαστικά εναντίον του υπουργείου: Ψυχική οδύνη, ηθική αυτουργία σε πιθανή απόπειρα αυτοκτονίας, εκφοβισμός και απειλή κατά της (φοιτητικής) ζωής... Δεν είναι και λίγα για να καταδικαστούν μερικοί μερικοί ...στην πυρά!!!
19 Σεπ 2007
Αυνανισμός *
Ο αυνανισμός...
... είναι πανάρχαια τέχνη. Θα βρει κανείς σχετικές απεικονίσεις σε προϊστορικά σπήλαια σε όλον τον κόσμο. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν πως ο Θεός Ατούμ δημιούργησε το Σύμπαν αυνανιζόμενος και απέδιδαν τη φουσκονεριά και τη φυρονεριά των νερών του Νείλου στη συχνότητα των εκσπερματίσεών του. Οι αρχαίοι Έλληνες αισθάνονταν κι αυτοί άνετα με τον αυνανισμό. (Το απέδειξαν άλλωστε πολλές φορές στην ιστορία, όπως ας πούμε ο Αλκιβιάδης με τη σικελική εκστρατεία του.) Ο Διογένης απέδιδε στον Ερμή την επινόηση του αυνανισμού. Λυπούμενος τον γιο του Παν, που του κάκου πάσχιζε να καταφέρει την Ηχώ, του έμαθε το κόλπο για να ανακουφίζεται από το βάρος. Ύστερα, ο Παν το δίδαξε σε κάτι νεαρούς βοσκούς (Δίων Χρυσόστομος, «Λόγοι»).
Η καταδίκη...
... του αυνανισμού είναι παλιά όσο και ο κόσμος. Για πολλούς μάλιστα είναι αμαρτία. Γράφει στον όγδοο κανόνα ο Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής ότι η μαλακία επιτιμάται με 40 ημέρες ξηροφαγία και 100 μετάνοιες καθημερινά. «Περί δε των μαλακών και πόρνων απλώς λέγει ο Άγιος Μελέτιος ο Ομολογητής, ότι κάμνουσι θυσίαν εις τον διάβολον το σπέρμα τους, το οποίον είναι το τιμιώτερον μέρος του σώματός των. Επίσης αναφέρεται: Εφθάσαμεν τέλος πάντων και εις την κατάρατον μαλακίαν, ήτις την σήμερον αληθώς είναι η κοινή και ψυχόλεθρος πανούκλα οπού φθείρει και απολλύει τους περισσοτέρους ανθρώπους του κόσμου, και μάλιστα τους αθλίους νέους, κατά της οποίας όσα και αν ειπή τινάς, έχωντας σκοπόν να εκριζώση από τον κόσμον τοιούτον φοβερόν και θεομίσητον κακόν, ποτέ δεν ήθελαν νομισθούν μάταια και περιττά. Η μαλακία λοιπόν είναι μία αμαρτία τόσον μισητή κοντά εις τον Θεόν, ώστε οπού εθανάτωσε δι΄αυτήν τον Αυνάν τον υιόν του Ιούδα, όστις πρώτος έδειξε το κακόν τούτο επάνω εις την γην, από του οποίου και η μαλακία ωνομάσθη αυνανισμός».
Η αυτοτιμωρία...
... πηγαίνει κι αυτή χέρι-χέρι με τον αυνανισμό και με καθετί που θεωρείται από κάποιους αμαρτία. Μαζοχιστές ή ασκητές που αυτομαστιγώνονται για να γλιτώσουν από τις τύψεις παρουσιάζονται σαν χαρακτηριστικές φιγούρες της ανθρώπινης ανοησίας στο βιβλίο του Νίκλαους Λαργκίερ «Η εξέλιξη του μαστιγίου». Μια ολόκληρη πολιτεία, όπως η Περούτζια του 1260, που βρισκόταν σε κρίση, προσπαθεί να ξεφορτωθεί το «Κακό» φορτώνοντάς το στις πλάτες των πολιτών της: τους δίνει υποχρεωτική άδεια ενός μηνός από τις δουλειές τους για να μεταμελήσουν και να αυτομαστιγωθούν. Είναι λοιπόν φανερό ήδη από τον Μεσαίωνα πως η «αμαρτία» έχει και πολιτικό κόστος. Η υπουργός Υγείας των ΗΠΑ Τζόσλιν Έλντερ το διαπίστωσε το 1994 με τον πιο οδυνηρό τρόπο, όταν υποστήριξε πως ο αυνανισμός «είναι κάτι φυσικό, που ίσως θα πρέπει ακόμη και να διδάσκεται» (ιατρικό περιοδικό «Λάνσετ»). Ο πρόεδρος Κλίντον την απέλυσε.
Οι Μπονόμπο...
... οι χιμπαντζήδες που το 98,4% του DΝΑ τους είναι ολόιδιο με του ανθρώπου, αυνανίζονται διαρκώς, χωρίς οποιοδήποτε πολιτικό κόστος για κανένα: δεν έχουν δικαίωμα ψήφου.
* Το άρθρο αυτό είναι αναδημοσίευση της στήλης "Δρόμοι" του Ρ. Βρανά από την εφημερίδα Τα Νέα της 17ης Σεπτεμβρίου '07.
... είναι πανάρχαια τέχνη. Θα βρει κανείς σχετικές απεικονίσεις σε προϊστορικά σπήλαια σε όλον τον κόσμο. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν πως ο Θεός Ατούμ δημιούργησε το Σύμπαν αυνανιζόμενος και απέδιδαν τη φουσκονεριά και τη φυρονεριά των νερών του Νείλου στη συχνότητα των εκσπερματίσεών του. Οι αρχαίοι Έλληνες αισθάνονταν κι αυτοί άνετα με τον αυνανισμό. (Το απέδειξαν άλλωστε πολλές φορές στην ιστορία, όπως ας πούμε ο Αλκιβιάδης με τη σικελική εκστρατεία του.) Ο Διογένης απέδιδε στον Ερμή την επινόηση του αυνανισμού. Λυπούμενος τον γιο του Παν, που του κάκου πάσχιζε να καταφέρει την Ηχώ, του έμαθε το κόλπο για να ανακουφίζεται από το βάρος. Ύστερα, ο Παν το δίδαξε σε κάτι νεαρούς βοσκούς (Δίων Χρυσόστομος, «Λόγοι»).
Η καταδίκη...
... του αυνανισμού είναι παλιά όσο και ο κόσμος. Για πολλούς μάλιστα είναι αμαρτία. Γράφει στον όγδοο κανόνα ο Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής ότι η μαλακία επιτιμάται με 40 ημέρες ξηροφαγία και 100 μετάνοιες καθημερινά. «Περί δε των μαλακών και πόρνων απλώς λέγει ο Άγιος Μελέτιος ο Ομολογητής, ότι κάμνουσι θυσίαν εις τον διάβολον το σπέρμα τους, το οποίον είναι το τιμιώτερον μέρος του σώματός των. Επίσης αναφέρεται: Εφθάσαμεν τέλος πάντων και εις την κατάρατον μαλακίαν, ήτις την σήμερον αληθώς είναι η κοινή και ψυχόλεθρος πανούκλα οπού φθείρει και απολλύει τους περισσοτέρους ανθρώπους του κόσμου, και μάλιστα τους αθλίους νέους, κατά της οποίας όσα και αν ειπή τινάς, έχωντας σκοπόν να εκριζώση από τον κόσμον τοιούτον φοβερόν και θεομίσητον κακόν, ποτέ δεν ήθελαν νομισθούν μάταια και περιττά. Η μαλακία λοιπόν είναι μία αμαρτία τόσον μισητή κοντά εις τον Θεόν, ώστε οπού εθανάτωσε δι΄αυτήν τον Αυνάν τον υιόν του Ιούδα, όστις πρώτος έδειξε το κακόν τούτο επάνω εις την γην, από του οποίου και η μαλακία ωνομάσθη αυνανισμός».
Η αυτοτιμωρία...
... πηγαίνει κι αυτή χέρι-χέρι με τον αυνανισμό και με καθετί που θεωρείται από κάποιους αμαρτία. Μαζοχιστές ή ασκητές που αυτομαστιγώνονται για να γλιτώσουν από τις τύψεις παρουσιάζονται σαν χαρακτηριστικές φιγούρες της ανθρώπινης ανοησίας στο βιβλίο του Νίκλαους Λαργκίερ «Η εξέλιξη του μαστιγίου». Μια ολόκληρη πολιτεία, όπως η Περούτζια του 1260, που βρισκόταν σε κρίση, προσπαθεί να ξεφορτωθεί το «Κακό» φορτώνοντάς το στις πλάτες των πολιτών της: τους δίνει υποχρεωτική άδεια ενός μηνός από τις δουλειές τους για να μεταμελήσουν και να αυτομαστιγωθούν. Είναι λοιπόν φανερό ήδη από τον Μεσαίωνα πως η «αμαρτία» έχει και πολιτικό κόστος. Η υπουργός Υγείας των ΗΠΑ Τζόσλιν Έλντερ το διαπίστωσε το 1994 με τον πιο οδυνηρό τρόπο, όταν υποστήριξε πως ο αυνανισμός «είναι κάτι φυσικό, που ίσως θα πρέπει ακόμη και να διδάσκεται» (ιατρικό περιοδικό «Λάνσετ»). Ο πρόεδρος Κλίντον την απέλυσε.
Οι Μπονόμπο...
... οι χιμπαντζήδες που το 98,4% του DΝΑ τους είναι ολόιδιο με του ανθρώπου, αυνανίζονται διαρκώς, χωρίς οποιοδήποτε πολιτικό κόστος για κανένα: δεν έχουν δικαίωμα ψήφου.
* Το άρθρο αυτό είναι αναδημοσίευση της στήλης "Δρόμοι" του Ρ. Βρανά από την εφημερίδα Τα Νέα της 17ης Σεπτεμβρίου '07.
15 Σεπ 2007
Καταζητείται...
...για εγκλήματα κατά της Ελλάδος! Μα, έλεος, πως έβαλε τόσα τρίποντα; 23 πόντους, 2/4 δίποντα, 5/6 τρίποντα, 4/4 βολές, 2 ασίστ, 2 ριμπάουντ. Όχι ότι οι υπόλοιποι αντίπαλοι υστερούσαν. Ειδικά αυτοί οι τρεις τύποι με τα γκρι, ήταν οι καλύτεροι παίκτες της Ισπανίας.
Απόρρητες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει επιστρατευτεί ο κυνηγός κεφαλών Βασίλης "Kill Bill" Σπανούλης, προς εξόντωσή του!! Δεν τα πήγαν άσχημα τα αστέρια μας. Ειδικά ο Bill με 24 πόντους και εξίσου εντυπωσιακά στατιστικά με το ανωτέρω κακοποιό στοιχείο.Άντε, με τη νίκη αύριο. Και δε μιλάω για τις εκλογές...
2 Σεπ 2007
Επειδή οι αδυναμίες δεν κρύβονται...
Α Π Ο Λ Α Υ Σ Τ Ε
τον Γιάννη Πλούταρχο ζωντανά
από τη χθεσινοβραδινή μας έξοδο, με την κάμερα του βοσκού
(να με συγχωράτε για την ποιότητα της εικόνας, έπεσε θύμα της συμπίεσης)
τον Γιάννη Πλούταρχο ζωντανά
από τη χθεσινοβραδινή μας έξοδο, με την κάμερα του βοσκού
(να με συγχωράτε για την ποιότητα της εικόνας, έπεσε θύμα της συμπίεσης)
Ανάσα μου / Το καλύτερο παιδί
Σε χάνω / Φοβάμαι εμένα, εμένα και μόνο
Άπονη καρδιά / Αχ κορίτσι μου
Άσε με να σ' αγαπάω
Ας πάρουν φωτιά οι DSL σας!
Father, μη δοκιμάσεις να δεις τα βιντεάκια με την ISDN της Καλαμπάκας... Αμαρτία!
1 Σεπ 2007
Σήμερα φθινοπώριασε
Φθινόπωρο θα πει μελαγχολία, λέει ο Μητροπάνος...
Σιγά! Δε λέω, όταν κάθεσαι πίσω από το τζάμι και χαζεύεις μια μικρή μπόρα που σβήνει τις αναμνήσεις του καλοκαιριού ίσως σε πάρει λίγο το παράπονο για τις μέρες που πέρασαν. Αλλά η αλήθεια δεν παύει να είναι μία: το Φθινόπωρο είναι από τις πιο όμορφες και ερωτικές εποχές!
Τι πιο ωραίο από μια βόλτα στη βροχούλα, αγκαλιά με τον άνθρωπο που αγαπάς, στα στενά της πόλης που καθαρίζει από τη βρωμιά του κόσμου, υπό τον μελωδικό χτύπο των σταγόνων που σκάνε πάνω στα πορτοκαλί φύλλα; Φανταστείτε τώρα από την άλλη να είναι κατακαλόκαιρο, να σκάει ο τζίτζικας με 40 βαθμούς Κελσίου κι εσύ να είσαι στη θάλασσα (πφφφ!) κάτω από τον ήλιο, να γεμίζεις αλάτια και άμμο ΠΑΝΤΟΥ και να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που δεν έμεινες στο σπιτάκι σου, στη φθινοπωρινή δροσούλα σου...
Τι πιο ωραίο (για τους πολύ μοναχικούς) από το να μένεις πίσω από το παράθυρο μια κρύα φθινοπωρινή μέρα χαζεύοντας τις ωραίες δημιουργίες της φύσης, με καμβά το άδειο τζάμι και μπογιές τις σταγόνες; Τι πιο ωραίο από ένα παιχνίδι με τους φίλους σου με ανοιχτούς τους ουρανούς να σου κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη... αλλά πόση χαρά έχει να σου δώσει μια ζωή μέσα στην ευκολία; Τι πιο ωραίο από ένα ουράνιο τόξο μετά από την ξαφνική μπόρα; Και στο κάτω-κάτω, τι πιο ωραίο από μια πολύχρωμη άνοιξη, μετά από λίγους μήνες φθινοπωρινής και χειμωνιάτικης συννεφιάς; Το χρώμα είναι κι αυτό μουντό χωρίς το γκρίζο. Δεν έχει αξία.
Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή για να έχουν αξία πρέπει να υπάρχει και το αντίθετό τους. Μια ισορροπία βρε αδερφέ! Καλό και Κακό. Ύλη και αντιύλη. Μέρα και νύχτα. Light Side & Dark Side of the Force!!
Ε, τελοσπάντων, αν δεν σας έπεισα ακόμα, ή αν δεν είστε πρόβατα(!) υπάρχει τουλάχιστον άλλος ένας λόγος για να σας αρέσει το Φθινόπωρο: η βροχή σου καθαρίζει το αμάξι!!!
Σιγά! Δε λέω, όταν κάθεσαι πίσω από το τζάμι και χαζεύεις μια μικρή μπόρα που σβήνει τις αναμνήσεις του καλοκαιριού ίσως σε πάρει λίγο το παράπονο για τις μέρες που πέρασαν. Αλλά η αλήθεια δεν παύει να είναι μία: το Φθινόπωρο είναι από τις πιο όμορφες και ερωτικές εποχές!Τι πιο ωραίο από μια βόλτα στη βροχούλα, αγκαλιά με τον άνθρωπο που αγαπάς, στα στενά της πόλης που καθαρίζει από τη βρωμιά του κόσμου, υπό τον μελωδικό χτύπο των σταγόνων που σκάνε πάνω στα πορτοκαλί φύλλα; Φανταστείτε τώρα από την άλλη να είναι κατακαλόκαιρο, να σκάει ο τζίτζικας με 40 βαθμούς Κελσίου κι εσύ να είσαι στη θάλασσα (πφφφ!) κάτω από τον ήλιο, να γεμίζεις αλάτια και άμμο ΠΑΝΤΟΥ και να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που δεν έμεινες στο σπιτάκι σου, στη φθινοπωρινή δροσούλα σου...
Τι πιο ωραίο (για τους πολύ μοναχικούς) από το να μένεις πίσω από το παράθυρο μια κρύα φθινοπωρινή μέρα χαζεύοντας τις ωραίες δημιουργίες της φύσης, με καμβά το άδειο τζάμι και μπογιές τις σταγόνες; Τι πιο ωραίο από ένα παιχνίδι με τους φίλους σου με ανοιχτούς τους ουρανούς να σου κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη... αλλά πόση χαρά έχει να σου δώσει μια ζωή μέσα στην ευκολία; Τι πιο ωραίο από ένα ουράνιο τόξο μετά από την ξαφνική μπόρα; Και στο κάτω-κάτω, τι πιο ωραίο από μια πολύχρωμη άνοιξη, μετά από λίγους μήνες φθινοπωρινής και χειμωνιάτικης συννεφιάς; Το χρώμα είναι κι αυτό μουντό χωρίς το γκρίζο. Δεν έχει αξία.
Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή για να έχουν αξία πρέπει να υπάρχει και το αντίθετό τους. Μια ισορροπία βρε αδερφέ! Καλό και Κακό. Ύλη και αντιύλη. Μέρα και νύχτα. Light Side & Dark Side of the Force!!
Ε, τελοσπάντων, αν δεν σας έπεισα ακόμα, ή αν δεν είστε πρόβατα(!) υπάρχει τουλάχιστον άλλος ένας λόγος για να σας αρέσει το Φθινόπωρο: η βροχή σου καθαρίζει το αμάξι!!!28 Αυγ 2007
Παράθυρο με θέα την καμμένη γη
Δεν θέλω να σχολιάσω το θέμα. Είναι επικίνδυνο να πάρει φωτιά και το blogάκι μου! Εξάλλου τα έχετε ακούσει όλα απ' όλους αυτές τις μέρες. Θέλω μόνο να δώσω μια άλλη όψη του μεγέθους της καταστροφής, από το διάστημα, για τους χρήστες του Google Earth. Το ψάρεψα εδώ και κάνοντας κλικ στη φωτογραφία προστίθεται ένας χάρτης στο GE με τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών και την εξέλιξή τους ανά μέρα.
Edit: Έλαβα ένα e-mail με το παρακάτω link, στον απόηχο της φωτιάς. Ένα πολύ καλοφτιαγμένο βιντεάκι. Αξίζει να το δείτε!
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=58121
Edit: Έλαβα ένα e-mail με το παρακάτω link, στον απόηχο της φωτιάς. Ένα πολύ καλοφτιαγμένο βιντεάκι. Αξίζει να το δείτε!
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=58121
22 Αυγ 2007
Καλό χειμώνα (ως το επόμενο μπάνιο)!
Έχω κάτι μπιφτέκια στο φούρνο και μένουν λίγα λεπτά μέχρι να καούν οπότε είπα να πω ένα "γεια"! Προφανώς γύρισα... Αχ, μη μου το θυμίζετε, θα κλάψω! Μα τι χάλια είναι αυτά; Τη μια μέρα είσαι σ' ένα ιστιοπλοϊκό με το κορίτσι σου, κάνεις χαριτωμένες βουτίτσες στα γάργαρα γαλαζοπράσινα νερά της Μήλου, πίνεις το παγωμένο φραπεδάκι σου, τρως τη βαφλίτσα σου... και την άλλη μέρα περνάς 8 ώρες σ' ένα τρένο με ένα μωρό στο μπροστινό κάθισμα που τα κάνει πάνω του και η (Ρωσοπόντια) μάνα του ΦΥΣΙΚΑ το αλλάζει πάνω στο κάθισμα, κι όλα αυτά για να γυρίσεις στη Σαλονίκη και να νιώσεις την απόλυτη μπίχλα (=ζέστη+σκόνη+υγρασία) να κολλάει στο ηλιοκαμμένο κορμί σου.
Δε βαριέσαι, τουλάχιστον έρχονται εκλογές (άσχετο, ε;) και θα έχουμε σύντομα ΑΛΛΑΓΗ. Έτσι δεν υπόσχονται όλοι; Δεν είναι αυτό το θέμα μας όμως. Όχι ότι υπάρχει θέμα, αλλά σίγουρα τα πολιτικά δεν είναι η πρώτη προτίμησή μου. Το θέμα δεν είναι ούτε οι διακοπές μου. Δεν σας λέω τίποτα, γιατί απλά θα ζηλέψετε :-Ρ
Το θέμα είναι ότι δεν έχω θέμα. Ο φάδερ ζητάει συνεχώς αφιέρωμα στο Ibiza (προφανώς για να τον ευχαριστήσω δημοσίως που μου το πήρε) αλλά κι αυτό βαριέμαι να το γράψω. Μπορεί κάποια στιγμή να γράψω για ΤΗΝ Ibiza!! Και πάλι :-Ρ
Ελλείψει θέματος λοιπόν και αφού ακόμα δεν μυρίζω κάτι καμμένο, να σας πω το άλλο. Σκέφτομαι εδώ και καιρό να αλλάξω -πάλι;;;- το blog μου. Σκέφτομαι ακόμα και τη μεταφορά στο αισθητικά (όχι αισθησιακά) ανώτερο wordpress. Απ' την άλλη, μάλλον τα λέω αυτά επειδή βαριέμαι να φτιάξω τούτο δω από την αρχή. Δεν υπάρχει χρόνος βλέπετε. Ξεκινάει η εξεταστική σε 2 βδομάδες και θέλω να τα πάω καλά στα 3 τελευταία μου μαθηματάκια.
Μισό λεπτό να πάω να γυρίσω τα μπιφτέκια.
ΟΚ, (τα) γύρισα.
Τι έλεγα; Α, ναι... Χτες, που λέτε, ήταν η μέρα εγκλιματισμού στη Σαλονίκη. Έτοιμος για έγκλημα ήμουν! Έμεινα κλεισμένος στο σπίτι (εκτός από κάτι διαλείμματα για να πάω να πάρω φαγητό) βλέποντας τις φωτογραφίες των διακοπών και τα βιντεάκια με τις καλλιτεχνικές βουτιές μου! Αποφάσισα να κάνω κάτι που ήθελα από καιρό: να δω ταινίες! Πολλές ταινίες!! Ανέκαθεν μου άρεσε με το μεσημεριανό (και με το πρωινό και με το βραδινό βεβαίως!) να βλέπω ταινίες και ήδη είχα ...χμ... "νοικιάσει" αρκετές. Ξεκίνησα λοιπόν χτες με το Νονό ΙΙ συνοδεία για τα μεσημεριανά αυγά και με το Νονό ΙΙΙ για τα βραδυνά σουβλάκια. 3 ώρες η καθεμία, αλλά δεν με κούρασαν καθόλου. Πολύ καλές ερμηνίες και σκηνοθεσία με τραγικό τέλος... Δείτε τις!
Σήμερα θέλω κάτι πιο ανάλαφρο. Μάλλον για Mr Bean ή για Taxi 4 με κόβω. Το βράδυ έχει αγώνα. Ελλάδα-Ισπανία (φιλικό) στην Τούμπα. Μάλλον θα πάω στο γήπεδο. Είναι ο μόνος αγώνας που οι ΠΑΟΚτζήδες δεν θα τα σπάνε! Κάτι μου βρωμάει όμως και νομίζω ότι είναι...
...ΤΑ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑΑΑΑ!!!
Δε βαριέσαι, τουλάχιστον έρχονται εκλογές (άσχετο, ε;) και θα έχουμε σύντομα ΑΛΛΑΓΗ. Έτσι δεν υπόσχονται όλοι; Δεν είναι αυτό το θέμα μας όμως. Όχι ότι υπάρχει θέμα, αλλά σίγουρα τα πολιτικά δεν είναι η πρώτη προτίμησή μου. Το θέμα δεν είναι ούτε οι διακοπές μου. Δεν σας λέω τίποτα, γιατί απλά θα ζηλέψετε :-ΡΤο θέμα είναι ότι δεν έχω θέμα. Ο φάδερ ζητάει συνεχώς αφιέρωμα στο Ibiza (προφανώς για να τον ευχαριστήσω δημοσίως που μου το πήρε) αλλά κι αυτό βαριέμαι να το γράψω. Μπορεί κάποια στιγμή να γράψω για ΤΗΝ Ibiza!! Και πάλι :-Ρ
Ελλείψει θέματος λοιπόν και αφού ακόμα δεν μυρίζω κάτι καμμένο, να σας πω το άλλο. Σκέφτομαι εδώ και καιρό να αλλάξω -πάλι;;;- το blog μου. Σκέφτομαι ακόμα και τη μεταφορά στο αισθητικά (όχι αισθησιακά) ανώτερο wordpress. Απ' την άλλη, μάλλον τα λέω αυτά επειδή βαριέμαι να φτιάξω τούτο δω από την αρχή. Δεν υπάρχει χρόνος βλέπετε. Ξεκινάει η εξεταστική σε 2 βδομάδες και θέλω να τα πάω καλά στα 3 τελευταία μου μαθηματάκια.
Μισό λεπτό να πάω να γυρίσω τα μπιφτέκια.
ΟΚ, (τα) γύρισα.
Τι έλεγα; Α, ναι... Χτες, που λέτε, ήταν η μέρα εγκλιματισμού στη Σαλονίκη. Έτοιμος για έγκλημα ήμουν! Έμεινα κλεισμένος στο σπίτι (εκτός από κάτι διαλείμματα για να πάω να πάρω φαγητό) βλέποντας τις φωτογραφίες των διακοπών και τα βιντεάκια με τις καλλιτεχνικές βουτιές μου! Αποφάσισα να κάνω κάτι που ήθελα από καιρό: να δω ταινίες! Πολλές ταινίες!! Ανέκαθεν μου άρεσε με το μεσημεριανό (και με το πρωινό και με το βραδινό βεβαίως!) να βλέπω ταινίες και ήδη είχα ...χμ... "νοικιάσει" αρκετές. Ξεκίνησα λοιπόν χτες με το Νονό ΙΙ συνοδεία για τα μεσημεριανά αυγά και με το Νονό ΙΙΙ για τα βραδυνά σουβλάκια. 3 ώρες η καθεμία, αλλά δεν με κούρασαν καθόλου. Πολύ καλές ερμηνίες και σκηνοθεσία με τραγικό τέλος... Δείτε τις!
Σήμερα θέλω κάτι πιο ανάλαφρο. Μάλλον για Mr Bean ή για Taxi 4 με κόβω. Το βράδυ έχει αγώνα. Ελλάδα-Ισπανία (φιλικό) στην Τούμπα. Μάλλον θα πάω στο γήπεδο. Είναι ο μόνος αγώνας που οι ΠΑΟΚτζήδες δεν θα τα σπάνε! Κάτι μου βρωμάει όμως και νομίζω ότι είναι...
...ΤΑ ΜΠΙΦΤΕΚΙΑΑΑΑ!!!
14 Αυγ 2007
Bya!
Με 1 σουβλάκι (με μπόλικο κρεμμύδι) στο ένα χέρι, 1 κομμάτι πίτσα στο άλλο και λίγες ώρες μετά την προβολή της καλύτερης ταινίας όλων των εποχών στο σινεμά, είπα να σας αποχαιρετήσω για τις "επίσημες" διακοπές μου! Πάνω-κάτω όλοι σχεδόν θα έχετε ακούσει που πηγαίνω. Η Μήλος με περιμένει κι αυτή είναι μια αμυδρή γεύση του νησιού που θα με φιλοξενήσει για 5 ολόκληρες μέρες!
Το δυσάρεστο της υπόθεσης είναι ότι θα ζήσω και τη μοναδική εμπειρία του καρβουνιάρη. Κυριολεκτικά όμως καρβουνιάρης: Θεσσαλονίκη-Αθήνα σε μόλις 7 ώρες!!! Ας όψεται που ήταν το μοναδικό μέσο που βόλευε ώστε να είμαστε συνεπείς στο ραντεβού μας με την ελληνική ακτοπλοΐα. Η εναλλακτική άκουγε στο όνομα "Ibiza" και, μολονότι πολύ πιο άνετη, κρίθηκε οικονομικά ασύμφορη. 10 ψωροευρουλάκια θέλει μόνο ο ΟΣΕ. Θα σας πω αν τα αξίζει.
Τουλάχιστον δεν θα ταξιδεύω μόνος... ;-)
Καλά να περάσετε όσοι θα μείνετε μακριά από παραλίες και ακόμη καλύτερα όσοι αποφασίσετε να κάνετε καμιά εξόρμηση δροσιάς και μαυρίσματος! Να διαβάζετε το blog μου, να γράφετε κανένα σχόλιο και κυρίως να το προσέχετε σαν τα μάτια σας. Ρίχτε και κανένα σκουπισματάκι, ή έστω ένα ξεσκόνισμα στις γωνίτσες.
Αυτά από μένα! Θα τα πούμε (ελπίζω όχι) σύντομα!
Υ.Γ.: Η καλύτερη ταινία όλων των εποχών είναι φυσικά τα Transformers! Να πάτε να τη δείτε. ΤΩΡΑ!
Το δυσάρεστο της υπόθεσης είναι ότι θα ζήσω και τη μοναδική εμπειρία του καρβουνιάρη. Κυριολεκτικά όμως καρβουνιάρης: Θεσσαλονίκη-Αθήνα σε μόλις 7 ώρες!!! Ας όψεται που ήταν το μοναδικό μέσο που βόλευε ώστε να είμαστε συνεπείς στο ραντεβού μας με την ελληνική ακτοπλοΐα. Η εναλλακτική άκουγε στο όνομα "Ibiza" και, μολονότι πολύ πιο άνετη, κρίθηκε οικονομικά ασύμφορη. 10 ψωροευρουλάκια θέλει μόνο ο ΟΣΕ. Θα σας πω αν τα αξίζει.Τουλάχιστον δεν θα ταξιδεύω μόνος... ;-)
Καλά να περάσετε όσοι θα μείνετε μακριά από παραλίες και ακόμη καλύτερα όσοι αποφασίσετε να κάνετε καμιά εξόρμηση δροσιάς και μαυρίσματος! Να διαβάζετε το blog μου, να γράφετε κανένα σχόλιο και κυρίως να το προσέχετε σαν τα μάτια σας. Ρίχτε και κανένα σκουπισματάκι, ή έστω ένα ξεσκόνισμα στις γωνίτσες.
Αυτά από μένα! Θα τα πούμε (ελπίζω όχι) σύντομα!
Υ.Γ.: Η καλύτερη ταινία όλων των εποχών είναι φυσικά τα Transformers! Να πάτε να τη δείτε. ΤΩΡΑ!
12 Αυγ 2007
Kala... τι???
Το δίλημμα δεν είναι καινούριο. Υπάρχει απ' αρχής των Greeklish. Voskos ή Boskos; Glitsa ή Glicha;;!!! Και το δυσκολότερο: Kalabaka ή Kalampaka... ή μήπως Kalambaka;;
Το ίδιο πρόβλημα είχε προφανώς και ο δήμος Καλαμπάκας όταν αποφάσισε να φτιάξει πινακίδες στο σταυροδρόμι των Μετεώρων που διακλαδώνει τον δρόμο προς τον Άγιο Στέφανο και προς τα άλλα μοναστήρια. Εκεί λοιπόν έβαλαν όχι μία, αλλά 3 πινακίδες με 3 διαφορετικές εκδοχές του ονόματος της πόλης στα Agglika!
Δεν ξέρω αν είναι ανέκδοτο, αλλά δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα ότι κάποιοι ξένοι τουρίστες χρειάστηκε να τηλεφωνήσουν στο ξενοδοχείο τους κατά την επιστροφή από τα Μετέωρα, για να μάθουν αν μένουν στο Kalabaka ή στο Kalampaka!!!! Χαζό μου φαίνεται, αφού -προφανώς- η ελληνική ονομασία είναι παντού η ίδια, αλλά το αναφέρω ως είδηση!
Ήδη από τις πρώτες τάξεις των Αγγλικών θυμάμαι την καθηγήτρια να μου λέει ότι όπως και να το γράψω είναι σωστό. Το πρόβλημα όμως παραμένει, έστω και για λόγους περισσότερο ομοιομορφίας, παρά ορθότητας. Η λύση στο δίλλημα (ή τρίλημμα!) πάντως έχει δοθεί από παλιά, καθώς το πρόβλημα εντοπίστηκε και λέγεται Transliteration ISO! Ε, ναι, φυσικά και θα υπήρχε το ISO κάπου εκεί μέσα! Εν πάση περιπτώσει, όπως θα δείτε κι εδώ, επισήμως το ελληνικό "μπ" μεταφράζεται ως "mp", που και για μένα είναι το προφανές.
Kalampaka από δω και πέρα λοιπόν, για να μην έχουμε άλλες ...ανέκδοτες φωτογραφίες σαν την παραπάνω!
Το ίδιο πρόβλημα είχε προφανώς και ο δήμος Καλαμπάκας όταν αποφάσισε να φτιάξει πινακίδες στο σταυροδρόμι των Μετεώρων που διακλαδώνει τον δρόμο προς τον Άγιο Στέφανο και προς τα άλλα μοναστήρια. Εκεί λοιπόν έβαλαν όχι μία, αλλά 3 πινακίδες με 3 διαφορετικές εκδοχές του ονόματος της πόλης στα Agglika!Δεν ξέρω αν είναι ανέκδοτο, αλλά δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα ότι κάποιοι ξένοι τουρίστες χρειάστηκε να τηλεφωνήσουν στο ξενοδοχείο τους κατά την επιστροφή από τα Μετέωρα, για να μάθουν αν μένουν στο Kalabaka ή στο Kalampaka!!!! Χαζό μου φαίνεται, αφού -προφανώς- η ελληνική ονομασία είναι παντού η ίδια, αλλά το αναφέρω ως είδηση!
Ήδη από τις πρώτες τάξεις των Αγγλικών θυμάμαι την καθηγήτρια να μου λέει ότι όπως και να το γράψω είναι σωστό. Το πρόβλημα όμως παραμένει, έστω και για λόγους περισσότερο ομοιομορφίας, παρά ορθότητας. Η λύση στο δίλλημα (ή τρίλημμα!) πάντως έχει δοθεί από παλιά, καθώς το πρόβλημα εντοπίστηκε και λέγεται Transliteration ISO! Ε, ναι, φυσικά και θα υπήρχε το ISO κάπου εκεί μέσα! Εν πάση περιπτώσει, όπως θα δείτε κι εδώ, επισήμως το ελληνικό "μπ" μεταφράζεται ως "mp", που και για μένα είναι το προφανές.
Kalampaka από δω και πέρα λοιπόν, για να μην έχουμε άλλες ...ανέκδοτες φωτογραφίες σαν την παραπάνω!
10 Αυγ 2007
10
10 έχει σήμερα ο μήνας! Και χτες είχε 09/08/07 όπως εύστοχα παρατήρησε η sister. Σαν αντίστροφη μέτρηση ένα πράμα ρε παιδί μου! Αντίστροφη μέτρηση για τις διακοπές μου φυσικά! Μην περιμένετε όμως από μένα καραγκιοζιλίκια με reverse counters που υπάρχουν σε άααλλα blogs :-Ρ Φεύγω, καλώς εχόντων των πραγμάτων, την Τετάρτη για το νησί της Αφροδίτης, τη Μήλο.
Δεν θα ρωτήσετε που ήμουν τόσο καιρό, φαντάζομαι... Αλλά θα απαντήσω μόνος μου!! Μετά την εξεταστική που κράτησε σχεδόν 1,5 μήνα (και στην οποία διέπρεψα!) ξεκίνησαν οι ολιγοήμερες εξορμήσεις για Χαλκιδική. Το πισί μου το εγκατέλειψα. Όχι οικειοθελώς όμως. Όπως βλέπετε στη φωτογραφία του προηγούμενου post, δεν είχα άλλη επιλογή. Το σπίτι ήταν εργοτάξιο και να πάω σε ίντερνετ καφέ για να blog-άρω σίγουρα δεν έλεγε.
Ακολούθησε η Καλαμπάκα. Εκεί μιλάμε για πολλή χαλάρωση! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑραγμα με πολλά κεφαλαία άλφα! Σε αυτό συνέβαλαν ο Βασίλης και ο Φώτης (aka Ritmo Pilot και Λοχίας). Μου έδωσε μεγάλη χαρά να τους σκίζω στο τάβλι! >:-] (Ε, 'ντάξει, μην κάνετε το blog μου πεδίο μάχης τώρα!) Έλειπαν οι γάτες (γονείς) και χόρευαν τα ποντίκια! Η απόλυτη ηρεμία στο κάστρο μου (έτσι λέει ο φάδερ το σπίτι μας). Φυσικά από την ISDN της Καλαμπάκας ούτε σερφάρισμα δεν καταδέχομαι πια να κάνω. Πόσο μάλλον να κάτσω να σκεφτώ και να γράψω στο blog.
Α, δε σας είπα, στην Καμπακλάκα είπηαμε κε πολλλή αλκοχόλ! ΧΙΚ!!! Πήγαμε και στον Παπακωνσταντίνου που τραγούδησε παρέα με τον Ζουγανέλη (και μια Ρωσίδα ντυμένη στα κόκκινα - Serkova τη λέγανε...;;). Ωραίο σόου, και κάτι που δεν συμβαίνει συχνά στη μικρή μας πόλη. Όταν "κατεβάσω" τα βιντεάκια από το κινητό στο πισί, θα τα μοιραστώ μαζί σας.
Πέρασαν έτσι οι μέρες, επέστρεψα προχθές -αισίως- στη Θεσσαλονίκη και γιόρτασα χτες (στις 9 είπαμε) τα γενέθλιά μου με τους λίγους φίλους που δεν είναι σε κάποια παραλία ώσπου.........
......ΣΗΜΕΡΑ ΒΡΗΚΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ!!! 1 μήνα έψαχνα. Γύρισα όλα τα μαγαζιά της Καλαμπάκας, των Τρικάλων, της μισής Θεσσαλονίκης και τελικά (συγγνώμη Ναταλία, Φώτη, Βασίλη, Βοσκοπούλα για την ταλαιπωρία) βρήκα σήμερα που βγήκα το πρωί στην αγορά ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ! Μα τόσο δύσκολο έχει γίνει πια να βρεις ένα παπούτσι της προκοπής. Πόσο μάλλον 2 παπούτσια! (Αστειάκι!) Οι σχεδιαστές έχουν στερέψει από ιδέες. Κάποιοι λένε ότι εγώ είμαι ιδιότροπος. Χα! Προβιά στα πόδια σας ρε! Εγώ μια μέρα θα φτιάχνω τα δικά μου παπούτσια!
Λογοδιάρροια με έπιασε όμως και πρέπει να φύγω. Με περιμένουν οι γονείς που επιστρέφουν -τα πουλάκια μου- από Χαλκιδική. Θα τα λέμε για λίγες μέρες (έχω πολλά να πω) ώσπου να ξαναφύγω και ...να ξαναγυρίσω!
Υ.Γ.: Δίνω "βραβείο HTML" σε όποιον καταφέρει να μου κεντράρει το κ@λοβιντεάκι του Youtube του αποκάτω post!
Δεν θα ρωτήσετε που ήμουν τόσο καιρό, φαντάζομαι... Αλλά θα απαντήσω μόνος μου!! Μετά την εξεταστική που κράτησε σχεδόν 1,5 μήνα (και στην οποία διέπρεψα!) ξεκίνησαν οι ολιγοήμερες εξορμήσεις για Χαλκιδική. Το πισί μου το εγκατέλειψα. Όχι οικειοθελώς όμως. Όπως βλέπετε στη φωτογραφία του προηγούμενου post, δεν είχα άλλη επιλογή. Το σπίτι ήταν εργοτάξιο και να πάω σε ίντερνετ καφέ για να blog-άρω σίγουρα δεν έλεγε.
Ακολούθησε η Καλαμπάκα. Εκεί μιλάμε για πολλή χαλάρωση! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑραγμα με πολλά κεφαλαία άλφα! Σε αυτό συνέβαλαν ο Βασίλης και ο Φώτης (aka Ritmo Pilot και Λοχίας). Μου έδωσε μεγάλη χαρά να τους σκίζω στο τάβλι! >:-] (Ε, 'ντάξει, μην κάνετε το blog μου πεδίο μάχης τώρα!) Έλειπαν οι γάτες (γονείς) και χόρευαν τα ποντίκια! Η απόλυτη ηρεμία στο κάστρο μου (έτσι λέει ο φάδερ το σπίτι μας). Φυσικά από την ISDN της Καλαμπάκας ούτε σερφάρισμα δεν καταδέχομαι πια να κάνω. Πόσο μάλλον να κάτσω να σκεφτώ και να γράψω στο blog.
Α, δε σας είπα, στην Καμπακλάκα είπηαμε κε πολλλή αλκοχόλ! ΧΙΚ!!! Πήγαμε και στον Παπακωνσταντίνου που τραγούδησε παρέα με τον Ζουγανέλη (και μια Ρωσίδα ντυμένη στα κόκκινα - Serkova τη λέγανε...;;). Ωραίο σόου, και κάτι που δεν συμβαίνει συχνά στη μικρή μας πόλη. Όταν "κατεβάσω" τα βιντεάκια από το κινητό στο πισί, θα τα μοιραστώ μαζί σας.
Πέρασαν έτσι οι μέρες, επέστρεψα προχθές -αισίως- στη Θεσσαλονίκη και γιόρτασα χτες (στις 9 είπαμε) τα γενέθλιά μου με τους λίγους φίλους που δεν είναι σε κάποια παραλία ώσπου.........
......ΣΗΜΕΡΑ ΒΡΗΚΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ!!! 1 μήνα έψαχνα. Γύρισα όλα τα μαγαζιά της Καλαμπάκας, των Τρικάλων, της μισής Θεσσαλονίκης και τελικά (συγγνώμη Ναταλία, Φώτη, Βασίλη, Βοσκοπούλα για την ταλαιπωρία) βρήκα σήμερα που βγήκα το πρωί στην αγορά ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ! Μα τόσο δύσκολο έχει γίνει πια να βρεις ένα παπούτσι της προκοπής. Πόσο μάλλον 2 παπούτσια! (Αστειάκι!) Οι σχεδιαστές έχουν στερέψει από ιδέες. Κάποιοι λένε ότι εγώ είμαι ιδιότροπος. Χα! Προβιά στα πόδια σας ρε! Εγώ μια μέρα θα φτιάχνω τα δικά μου παπούτσια!
Λογοδιάρροια με έπιασε όμως και πρέπει να φύγω. Με περιμένουν οι γονείς που επιστρέφουν -τα πουλάκια μου- από Χαλκιδική. Θα τα λέμε για λίγες μέρες (έχω πολλά να πω) ώσπου να ξαναφύγω και ...να ξαναγυρίσω!
Υ.Γ.: Δίνω "βραβείο HTML" σε όποιον καταφέρει να μου κεντράρει το κ@λοβιντεάκι του Youtube του αποκάτω post!
16 Ιουλ 2007
Δεν είναι ότι σας γράφω...
και για να κάνει ομοιοκαταληξία:
Για όσους δεν το ξέρουν, είναι το άσμα του καλοκαιριού!!
2 Ιουλ 2007
Το μάθημα της εβδομάδας
Αγαπητό μου ιστολόγιο...
Σιωπηλή συνομιλία με τον εαυτό μου με τη φραπεδιά στο χέρι, κόκκινα μάτια, μπροστά στο πισί προσπαθώντας να χαλαρώσω λίγο σε ένα διάλειμμα από το διάβασμα:
"Άσχετο, μα είναι μετάφραση αυτή;; Ιστολόγιο...
Μα πως τους ήρθε; Ιστός+ημερολόγιο...
Γιατί όχι Ιστερολόγιο;; Άσε, οι καφέδες (2 ή 3 είναι, δεν θυμάμαι) θα φταίνε που 'χω νεύρα."
...Οι καφέδες και το μάθημα της εβδομάδας: Κυκλώματα! Και μιλάμε για πολλά κυκλώματα! Γιατί δεν είναι ΤΟ μάθημα της εβδομάδας. Είναι τα μαθήματα της εβδομάδας: Ηλεκτρικά Κυκλώματα ΙΙ και ΙΙΙ. Τι με νοιάζουν εμένα οι μαγνητικές συζεύξεις, οι 753 διαφορετικοί τρόποι σύνδεσης τετραπόλων και τα καπρίτσια της ομοπολικής συνιστώσας; Θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο; Μήπως θα μου βρουν δουλειά; Χα! Ας γελάσουμε όλοι δυνατά! Τίποτα από αυτά. Το σίγουρο είναι ότι θα ικανοποιήσουν τα βίτσια του εξετασεοκρατικού συστήματος που τρέφεται με τον ιδρώτα μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων, υποψηφίων οδηγών (ξέχασα κάποιον;;) και θα τρέφεται στον αιώνα τον άπαντα. Αμήν.
Αγαπητό μου ιστολόγιο, είναι ένα όμορφο σχετικά ζεστό απόγευμα, λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα. Ο φραπές έφτασε στη μέση. Το Visual Studio απεγκαθίσταται ήδη εδώ και 15 λεπτά. Περιμένω να τελειώσει για να κλείσω το πισί και να συνεχίσω τα κυκλώματα. Όχι τίποτα άλλο, απλά κάνει και ζέστα. Ναι, ζέστα με "α". Έτσι το λέμε στο χωριό μ'. Το αρκουδίσιον είναι κλειστό. Όχι για να κάνω οικονομία για χάρη της ανεπρόκοπης ΔΕΗ που μας ζητάει τώρα στον καύσωνα να μειώσουμε την κατανάλωση ρεύματος. Η ομοπολική συνιστώσα του κορμιού μου ζητάει απεγνωσμένα Watt! (Χμ, μήπως τα κυκλώματα χρησιμεύουν σε κάτι;;!!!) Τα Watt του αρκουδίσιον. Το έκλεισα όμως για να αναπνεύσω λίγο αεράκι. Συγγνώμη, γκουχ-γκουχ, λίγο νέφος από το μπαλκόνι εννοούσα :-(
Αγαπητό μου ιστολόγιο, ο φραπές σχεδόν τελειώνει. Τώρα μπορώ και να τον ανακατέψω. Γιατί με τα νέα καλαμάκια που πήρε η Ναταλία (η οποία παρεμπιπτόντως έχει βάλει σκούπα και μου πήρε τ' αυτιά) είναι άθλια. Ούτε τον αφρό δεν μπορείς να ανακατέψεις. Λυγίζουν! Μα ήμαρτον! Φτιάχνουν καλαμάκια που δεν μπορούν να ανακατέψουν τον φραπέ. Φτιάχνουν οδοντογλυφίδες που σπάνε στα δόντια. Το έχω ξαναπεί: σε αυτόν τον κόσμο η αξιοπιστία πλέον τείνει στο μηδέν. Χα! Το Visual Studio απεγκαταστάθηκε! Και τα 10 gigabyte του!!
Αγαπητό μου ιστολόγιο. Φλυάρισα πάλι. Το κεφάλι-καζάνι άδειασε έστω και λίγο από τη βλακεία. Τώρα μπορώ να το γεμίσω (ΚΙ ΑΛΛΟ) με κυκλώματα.Υ.Γ.: Κάτσε να βρω και μια ωραία εικονίτσα να βάλω. Μια ...δροσιστική ;-)
24 Ιουν 2007
Το μυαλό μου και ... 11101001 λίρες
Τι να πρωτοχωρέσει το άτιμο; Τ' ανοίγεις και προσπαθείς να βάλεις μέσα του τον κόσμο όλο. Μα δε γίνεται. Δεν πα' να το συμπιέσεις, να το πατήσεις χάμω (όπως οι αστυνομικοί του 4ου τους αλλοδαπούς μετανάστες), αυτό τίποτα. "Δεν αντέχω άλλο", σου λέει, "μη με πιέζεις"."Μα πρέπει, καλό μου", του λες εσύ, μπας και το πιάσεις στο φιλότιμο. Και σκοτίζεσαι καλοκαιριάτικα, ολιμερίς και ολινυχτίς στα αναγνωστήρια και τις βιβλιοθήκες, με θερμοκρασίες που μπορούν να κάψουν και την κόλαση.
Κι όλα αυτά μπας και καταφέρεις να πάρεις το χαρτί που σου υποσχέθηκε πριν από 7 χρόνια. "Διάβασε", σου έλεγε, "φουλάρισέ με και όταν περάσεις στο πανεπιστήμιο θα σε κάνω άνθρωπο". Υποσχέσεις που δεν μπορούσε να κρατήσει. Πως να το κάνει άλλωστε, αφού κάποτε τα 'δωσε όλα. Και μετά... καπούτ!
Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, σε στιγμές άγχους και έντονης πίεσης δεν σε απογοητεύει (συνήθως)! Καλά τα πήγε μέχρι τώρα στην μαραθώνια εξεταστική που διανύουμε. Διαμαρτύρεται όμως συνεχώς και ζητάει θαλασσίτσα. Λέω να του κάνω το χατίρι μία από τις επόμενες ημέρες. Σας προτείνω να κάνετε το ίδιο. Η κατάσταση δεν παλεύεται αλλιώς.
Α, παρεμπιπτόντως, βάλτε και καμιά τζίφρα σε κανένα κείμενο διαμαρτυρίας για τη στάση των ισχυρών απέναντι στο global warming. Γιατί από warming, σε λίγο καιρό, σε hell μου φαίνεται ότι θα καταλήξει! Εναλλακτικά, μπορείτε να με βοηθήσετε να ιδρύσουμε τον οργανισμό OAPC (One Aircondioner Per Child). Γιατί, τι να κάνεις το OLPC, όταν σε καίει και σε τσουρουφλάει;;
13 Ιουν 2007
Is something wrong with the sheep?
Καλά, μιλάμε για την καλύτερη ταινία όλωνε των εποχώνε! Mπλιάχ, γιατί μιλάω -κι εγώ- έτσι; Απλά δείτε το trailer!
Δίτε και την * υπέροχη * (το αστεράκι δεν είναι pointer - LOL) αφίσα της ταινίας!
Μιλάμε για την εκδίκηση των αμνών! Only THE shepherd can protect us!
Μιλάμε για την εκδίκηση των αμνών! Only THE shepherd can protect us!5 Ιουν 2007
Live your myth in ...Thessaly!
Σε μια από τις συνηθισμένες "βόλτες μου" (τελευταίως) στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου, πέτυχα απέναντι, στη ΔΕΘ, μια αφίσα με τίτλο που μου κίνησε το ενδιαφέρον.
"Ώπα", λέω, "πατρίδα εδώ"! Άρχισα να τη χαζέυω και πραγματικά χάζεψα! Με γελούσαν τα μάτια μου; Όχι!! Σε μία φωτογραφία έβλεπα τα Μετέωρα, τη λίμνη Πλαστήρα, το Πήλιο, της παραλίες της Λάρισας, τον πύργο του Άιφ..., ε..., όχι αυτό δεν το είχε! Όλα μαζεμένα, το ένα δίπλα στο άλλο, δεμένα μεταξύ τους σε μια πολύ καλής ποιότητας "φωτοσοπιά"!
Η αφίσα φτιάχτηκε -προφανώς- για να διαφημίσει τα αξιοθέατα της Θεσσαλίας και τον νέο on line τουριστικό οδηγό http://www.thessaliatourism.gr/. Μπορεί το site τους να χρειάζεται λίγη δουλειά ακόμη, αλλά μου άρεσε ιδιαίτερα σαν προσπάθεια. Όσο για την αφίσα, δυστυχώς δεν μπόρεσα να τη βρω σε καλύτερη μορφή από την παρακάτω:
Ήταν σε έναν από τους τουριστικούς οδηγούς της ιστοσελίδας. Αν τη βρω σε μεγαλύτερο μέγεθος θα την δημοσιεύσω για να καταλάβετε καλύτερα ότι...
Θεσσαλία, οι μύθοι ζουν εδώ
"Ώπα", λέω, "πατρίδα εδώ"! Άρχισα να τη χαζέυω και πραγματικά χάζεψα! Με γελούσαν τα μάτια μου; Όχι!! Σε μία φωτογραφία έβλεπα τα Μετέωρα, τη λίμνη Πλαστήρα, το Πήλιο, της παραλίες της Λάρισας, τον πύργο του Άιφ..., ε..., όχι αυτό δεν το είχε! Όλα μαζεμένα, το ένα δίπλα στο άλλο, δεμένα μεταξύ τους σε μια πολύ καλής ποιότητας "φωτοσοπιά"!
Η αφίσα φτιάχτηκε -προφανώς- για να διαφημίσει τα αξιοθέατα της Θεσσαλίας και τον νέο on line τουριστικό οδηγό http://www.thessaliatourism.gr/. Μπορεί το site τους να χρειάζεται λίγη δουλειά ακόμη, αλλά μου άρεσε ιδιαίτερα σαν προσπάθεια. Όσο για την αφίσα, δυστυχώς δεν μπόρεσα να τη βρω σε καλύτερη μορφή από την παρακάτω:
Ήταν σε έναν από τους τουριστικούς οδηγούς της ιστοσελίδας. Αν τη βρω σε μεγαλύτερο μέγεθος θα την δημοσιεύσω για να καταλάβετε καλύτερα ότι......this is THESSALYYYY!
2 Ιουν 2007
Για την Αμαλία
«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:
«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:
* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:
«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:
* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
31 Μαΐ 2007
Η μεγαλύτερη εφεύρεση του αιώνα...
...θα είναι να καταφέρει κάποιος να κάνει το Google να βγάζει έστω κι ένα αποτέλεσμα στην αποκάτω αναζήτηση:
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!! Τα νεύρα μου!!! (και τα αυτιά μου!!!)
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!! Τα νεύρα μου!!! (και τα αυτιά μου!!!)25 Μαΐ 2007
Dinosau
Εν μέσω εξεταστικών περιόδων -προσέξτε τον πληθυντικό που χρησιμοποιώ- βρήκα λίγο, ελάχιστο χρόνο να σας πω ένα γεια μέσα από το blog μου! Αλλά η ζωή δεν είναι μόνο διάβασμα -για την ακρίβεια, μόνο διάβασμα δεν είναι η ζωή ;-)
Έτσι, στην αέναη αναζήτηση πληροφορίας στο ίντερνετ, κάπου ανάμεσα στις ανακοινώσεις των μαθημάτων στο forum της σχολής, πέτυχα ένα άρθρο που με εντυπωσίασε! Ο λόγος για το παρακάτω τετράποδο... ρομπότ!
Το όνομά του είναι Pleo και οι δημιουργοί του ισχυρίζονται ότι είναι η πρώτη μορφή ρομποτικής ζωής. Εγώ λέω ότι μάλλον έχουν δρόμο μπροστά τους, αν κρίνω και από το βίντεο της πρώτης παρουσίασής του. Πάντως, αν μη τι άλλο, είναι άκρως πιο ενδιαφέρον, τόσο στις αντιδράσεις του όσο και στην εμφάνιση, σε σχέση με τον πρώτο ρομποτικό σκύλο της Sony.
Όσο για τον τίτλο που προφέρεται "Ντάινοσοοα" (όπως ο δεινόσαυρός στα Αγγλικά τελοσπάντων), απλά μου τον θύμισε το γνωστό τραγούδι! (βλ. Dinosau - Parris)!
Caramelaaaaa!!! (Μιλάμε για κουλτούρα τώρα...)
Έτσι, στην αέναη αναζήτηση πληροφορίας στο ίντερνετ, κάπου ανάμεσα στις ανακοινώσεις των μαθημάτων στο forum της σχολής, πέτυχα ένα άρθρο που με εντυπωσίασε! Ο λόγος για το παρακάτω τετράποδο... ρομπότ!
Το όνομά του είναι Pleo και οι δημιουργοί του ισχυρίζονται ότι είναι η πρώτη μορφή ρομποτικής ζωής. Εγώ λέω ότι μάλλον έχουν δρόμο μπροστά τους, αν κρίνω και από το βίντεο της πρώτης παρουσίασής του. Πάντως, αν μη τι άλλο, είναι άκρως πιο ενδιαφέρον, τόσο στις αντιδράσεις του όσο και στην εμφάνιση, σε σχέση με τον πρώτο ρομποτικό σκύλο της Sony.Όσο για τον τίτλο που προφέρεται "Ντάινοσοοα" (όπως ο δεινόσαυρός στα Αγγλικά τελοσπάντων), απλά μου τον θύμισε το γνωστό τραγούδι! (βλ. Dinosau - Parris)!
Caramelaaaaa!!! (Μιλάμε για κουλτούρα τώρα...)
15 Μαΐ 2007
Animator vs Animation
Για όσους δεν γνωρίζουν, όπως κι εγώ μέχρι πριν από μερικά λεπτά, η Deviantart είναι μια μεγάλη διαδικτυακή καλλιτεχνική κοινότητα. Τυχαία έχω επισκεφτεί αρκετές φορές στο παρελθόν την ιστοσελίδα τους, συνήθως αναζητώντας κάποιο αρτιστικό wallpaper. Μα η φωτογραφία, η ζωγραφική και η λογοτεχνία δεν είναι οι μοναδικές μορφές τέχνης που θα συναντήσει κάποιος εκεί.
Μου έκαναν εντύπωση τα υπέροχα animations που βρήκα! Ένα από αυτά, interactive μάλιστα, είχα φιλοξενήσει και στο βοσκοblog παλιότερα με το όνομα Line Rider.
Το επόμενο δεν είναι interactive, αλλά είναι εξίσου απολαυστικό!
Μου έκαναν εντύπωση τα υπέροχα animations που βρήκα! Ένα από αυτά, interactive μάλιστα, είχα φιλοξενήσει και στο βοσκοblog παλιότερα με το όνομα Line Rider.
Το επόμενο δεν είναι interactive, αλλά είναι εξίσου απολαυστικό!
10 Μαΐ 2007
Προσωποβιβλίο
...ή στα αγγλικά Facebook! Είπα, που λέτε, στα πλαίσια της μελέτης για τις επιδράσεις της κοινωνικής δικτύωσης στον μέσο άνθρωπο-χρήστη του ίντερνετ, να γραφτώ κι εγώ σ' αυτό το τόσο διάσημο site για social networking. Η εμπειρία είναι, εν ολίγοις, θετική! Ίσως και κάτι παραπάνω!
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα και πολλές απαιτήσεις από ένα website. Δηλαδή, σκεφτόμουν, "τι παραπάνω μπορεί να έχει που δεν έχουμε ήδη δει";; Κι έτσι το δοκίμασα. Το interface του είναι λιτό και λειτουργικό, αν και πολλές από τις επιλογές πρέπει να ψάξεις λιγο παραπάνω για να τις βρεις. Μπορείς να γράψεις άπειρες πληροφορίες για τον εαυτό σου, να βρεις φίλους και γνωστούς που "κυκλοφορούν" στο facebook, ενώ μία από τις σημαντικότερες επιλογές είναι αυτή του "δικτύου" στο οποίο ανήκεις. Εκεί παρατήρησα μια αδυναμία του: δεν υπάρχει κάποιο πρότυπο για την κατοχύρωση συγκεκριμένων ομάδων/groups που έχουν φυσική υπόσταση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν π.χ. 5 διαφορετικά group για το ΑΠΘ αντί για ένα με όλους τους φοιτητές του. Εξάλλου, το facebook αρχικά δημιουργήθηκε για να διευκολύνει την επικοινωνία των φοιτητών ενός πανεπιστημίου.
Πάντως οι Έλληνες εν Ελλάδι χρήστες του facebook δεν είναι πολλοί. Είναι ευρύτερα διαδεδομένο στο εξωτερικό, ενώ και οι Έλληνες χρήστες του είναι κυρίως αυτοί που φοιτούν σε ξένα πανεπιστήμια. Όπως και να 'χει, είναι μια καλή προσπάθεια, αν και όχι κάτι πρωτοποριακό. Η αίθουσα του πανεπιστημίου, ή ακόμα περισσότερο το κυλικείο του, είναι που φέρνουν κοντά τους φοιτητές ;-) Πάντως αν σας φέρει ο δρόμος από το facebook, αναζητήστε με...
Υ.Γ.: Η βοσκοφωτογραφία είναι από το βοσκοprofile μου στο facebook και είναι άλλη μια βοσκοκαλλιτεχνική βοσκοδημιουργία!
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα και πολλές απαιτήσεις από ένα website. Δηλαδή, σκεφτόμουν, "τι παραπάνω μπορεί να έχει που δεν έχουμε ήδη δει";; Κι έτσι το δοκίμασα. Το interface του είναι λιτό και λειτουργικό, αν και πολλές από τις επιλογές πρέπει να ψάξεις λιγο παραπάνω για να τις βρεις. Μπορείς να γράψεις άπειρες πληροφορίες για τον εαυτό σου, να βρεις φίλους και γνωστούς που "κυκλοφορούν" στο facebook, ενώ μία από τις σημαντικότερες επιλογές είναι αυτή του "δικτύου" στο οποίο ανήκεις. Εκεί παρατήρησα μια αδυναμία του: δεν υπάρχει κάποιο πρότυπο για την κατοχύρωση συγκεκριμένων ομάδων/groups που έχουν φυσική υπόσταση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν π.χ. 5 διαφορετικά group για το ΑΠΘ αντί για ένα με όλους τους φοιτητές του. Εξάλλου, το facebook αρχικά δημιουργήθηκε για να διευκολύνει την επικοινωνία των φοιτητών ενός πανεπιστημίου.Πάντως οι Έλληνες εν Ελλάδι χρήστες του facebook δεν είναι πολλοί. Είναι ευρύτερα διαδεδομένο στο εξωτερικό, ενώ και οι Έλληνες χρήστες του είναι κυρίως αυτοί που φοιτούν σε ξένα πανεπιστήμια. Όπως και να 'χει, είναι μια καλή προσπάθεια, αν και όχι κάτι πρωτοποριακό. Η αίθουσα του πανεπιστημίου, ή ακόμα περισσότερο το κυλικείο του, είναι που φέρνουν κοντά τους φοιτητές ;-) Πάντως αν σας φέρει ο δρόμος από το facebook, αναζητήστε με...
Υ.Γ.: Η βοσκοφωτογραφία είναι από το βοσκοprofile μου στο facebook και είναι άλλη μια βοσκοκαλλιτεχνική βοσκοδημιουργία!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)